ฟิตเนส – มันอยู่ที่ใจ

ดู   ฟัง   เรียนรู้  

ขี่จักรยานไปออกกำลังกาย

ผมโชคดีมาตลอดที่ได้มีโอกาสเดินทางบ่อยมากในช่วงชีวิตการทำงานของผม และนี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ผมมีความกระตือรือร้นและพร้อมที่จะเดินทางได้ทุกเมื่อ คุณอาจจะไม่ได้มีโอกาสเดินทางบ่อยนัก แต่คุณอาจกำลังคิดอยากจะทำอะไรบางอย่าง ร่วมผจญภัยไปบนเส้นทางกับผมสิ ค้นหาพร้อมเปิดประสบการณ์ใหม่ๆไปด้วยกัน ผมอยากจะถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่ที่ผมเคยไป สิ่งที่ผมเคยเห็น ผู้คนที่ผ่านพบ ช่วงที่ดี ที่สนุก และสมบุกสมบันระหว่างการเดินทางของผม นำเสนอทางเลือกต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ สิ่งที่น่าเที่ยวชม กิจกรรมต่างๆที่น่าเข้าร่วม แต่ในขณะเดียวกันและสำคัญเท่าเทียมกัน คือการใช้ชีวิตอย่างมีชีวิตชีวา ไม่เนิบช้าเหมือนชีวิตขาลงหลังเกษียณอย่างแน่นอน ผมหวังว่าคุณจะติดตามผมและร่วมแลกเปลี่ยนเรื่องราวประสบการณ์ของคุณ เราสามารถที่จะร่วมกันสร้างข้อมูลคลังความรู้ แชร์ประสบการณ์จากทั่วทุกมุมโลก โดยครอบคลุมด้านสุขภาพและการออกกำลังกาย การท่องเที่ยว งานอดิเรก และหัวข้อหลักอื่นๆ ที่มีประโยชน์ต่อทุกคนโดยรวม ผมหวังจะเห็นคุณและผมร่วมกันสร้างชุมชนออนไลน์เพื่อสานสัมพันธ์ของมิตรภาพและเครือข่ายทั่วโลก ความคิดนี้ผุดขึ้นจากประสบการณ์การท่องเที่ยวที่แสนวิเศษของผมในทวีปอเมริกาใต้ และรวมถึงการเป็นเจ้าบ้านต้อนรับเพื่อนๆจากประเทศอื่นที่มาเยี่ยมเยียนผมในเมืองไทย ประสบการณ์เหล่านี้ทำให้ผมตระหนักถึงความมีน้ำใจ ความเอื้ออารี และอีกหลายสิ่งหลายประการ หากเพียงเราเรียนรู้ที่จะเปิดใจมอง รับฟัง และแลกเปลี่ยนความคิดและทัศนคติซึ่งกันและกัน

รูปร่างที่ดีขึ้น … ไม่อดอาหาร…แต่เลือก

ดังที่ผมกล่าวไปก่อนหน้าในตอนที่แล้ว ผมไม่ใช่กูรู และแทบจะไร้ความกระตือรือร้นในการออกกำลังกาย ผมว่าผมก็ฟิตพอสมควรในวัยนี้ จนกระทั่งผมเดินทางออกจากเอเชียเพื่อกลับบ้าน เมื่อผมถึงบ้านที่แคนาดา ผมถึงตระหนักว่าสิ่งที่ผมคิดนั้นช่างห่างไกลจากความเป็นจริงยิ่งนัก และผมจำต้องรีบปฏิรูปหุ่นของผมอย่างเร่งด่วน เพิ่มสมรรถภาพ ความกระชับ และความแข็งแกร่งของมวลกล้ามเนื้อ เพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับการเดินทางไกล และเพื่อจะได้สามารถสนุกไปกับการร่วมทำกิจกรรมระหว่างนั้นได้อย่างเต็มที่ ร่างกายต้องพร้อม จิตใจต้องพร้อม ….. ดังนั้น อย่างแน่นอนในบล็อกนี้คุณจะได้อ่านข้อมูลเกี่ยวกับสุขภาพและการออกกำลังกาย หรือแม้แต่บางข้อมูลเกี่ยวกับอาหารและการถกข้อมูลที่แตกต่างของแต่ละคนในวิธีการบริโภคในระดับที่แตกต่างกันเพื่อคงสุขภาพร่างกายที่ดี บางครั้งผมอาจเล่าเกี่ยวกับวิธีการควบคุมอาหารของผม (ซึ่งผมไม่ชอบเอาเสียเลยคำนี้ ผมไม่ไดเอท) เรื่องราวที่ผมจะเล่าเป็นพียงบทบันทึกวิธีการบริโภคของผม สิ่งที่ผมกินส่งผลกระทบและผลลัพธ์อย่างไรบ้างต่อร่างกายของผม (นี่อาจจะรวมถึงข้อมูลจากโภชนากร แต่จะไม่มีการควบคุมอาหารอย่างแน่นอน) ทุกคนมีความแตกต่าง และร่างกายของทุกคนมีความต้องการอาหารที่จำเป็นในระดับที่แตกต่างกัน สิ่งที่ผมต้องการให้ข้อมูลคือสิ่งที่ผมได้ทำไป ทำไมผมถึงทำ และผลลัพธ์ที่ได้ ในทางเดียวกันคือการเล่าเกี่ยวกับการปรับฟิตร่างกายของผม ผมอาจจะไปยิม (แน่นอนผมแทบไม่อยากขยับ แต่ในเมื่อมันคือสิ่งที่จำเป็นต้องทำ) ผมจะเล่าถึงความสัมพันธ์ที่เกี่ยวเนื่องกับหัวข้อเหล่านี้และผลลัพธ์ที่ได้ อีกครั้ง นี่เป็นเพียงการแสดงรายงานตามจริงของสิ่งที่ผมทำ ผมไม่ได้จะมาหลอกล่อให้คุณทำตามวิธีของผม มันก็แค่การบันทึกเรื่องราวของผม สิ่งที่กระตุ้นให้ผมออกกำลังกายก็เพื่อรักษาหุ่นให้อยู่ในสภาพที่ดี ไม่ถึงกับจะต้องปั้นกล้ามให้ล่ำ ผมไม่ได้มีโครงสร้างบึกบึนขนาดนั้น และผมก็ไม่ได้ต้องการเช่นนั้น ณ ตอนนี้ แต่ก็ไม่มีอะไรเสียหายไม่ใช่หรือที่จะทำร่างกายให้แข็งแรง มีหุ่นที่ดี ที่กระชับ สุดท้ายมันคือการเลือกที่จะทำ สำหรับผม ผมแค่ต้องการจะลดกระชับไขมันส่วนเกิน และสร้างกล้ามเนื้อที่แข็งแรง (ไม่ต่างจากแพะแก่ที่แค่หวังจะสนุกไปกับการกระโดดโลดเต้นตามแนวเขาแทนที่จะเป็นเจ้าฮัคมนุษย์ตัวเขียวที่เด้งไปทั่ว)

สะพานลอยใกล้วิกตอเรีย บริติชโคลัมเบีย

มีจักรยานใหม่เอี่ยม…ต้องพิชิตเขา!

กลับมาเรื่องที่ผมต้องทำเมื่อกลับไปแคนาดาและพร้อมทั้งรู้ดีว่าผมต้องเริ่มฟิตหุ่นอย่างจริงจัง ผมไม่ได้ไปเล่นยิมหรอก ผมซื้อจักรยานต่างหาก เพราะสิ่งทีได้ไม่ใช่แค่การออกกำลังกาย แต่ผมยังได้มีส่วนร่วมในการช่วยรักษาสิ่งแวดล้อมด้วยการลดโลกร้อน ตอนเริ่มต้นระยะสามร้อยเมตรแรกจากหน้าประตูไปถึงป้อมไฟจราจร ผมไปได้เรื่อยๆ สบายๆ เพราะมันเป็นทางลาดลงเขา แต่ ณ นาทีที่เลี้ยวซ้าย มันช่างเป็นบทพิสูจน์ตนยิ่งนัก ผมปั่นแทบจะไม่เร็วไปกว่าคลาน ปั่นขึ้นเนินเขาไปอย่างช้าๆในระยะทางเกือบหนึ่งกิโล วันแรกนี่ผมกระหยิ่มยิ้มย่องมากกับสมรรถนะอันยอดเยี่ยมของจักรยาน 24 เกียร์คันใหม่เอี่ยมของผม แต่ผมแทบจะทรุดเมื่อปั่นขึ้นไปได้แค่ครึ่งทาง ผมอัดไปได้แค่ที่ระดับเกียร์สองเท่านั้น และก็เสียแรงไปกับการกร่นด่าตลอดเส้นทางขึ้นเขาแทนที่จะทำอะไรให้ได้ดีกว่านั้น จากการปั่นรอบแรกในระยะทางทั้งหมดรอบเดียวห้ากิโลเมตรซึ่งผมใช้เวลาถึงสี่สิบนาที ผมเริ่มที่จะพัฒนาขึ้น

ดูเหมือนง่ายแต่คุณเห็นเพียง 30% ของมัน
ขอบคุณรูปภาพจาก Amy Tang

และเมื่อเริ่มเปลี่ยนเข้าสู่ช่วงฤดูหนาว ในเส้นทางปั่นขึ้นเขาลูกเดิม ผมสามารถอัพไปถึงเกียร์ 16 และใช้เวลาเพียงสิบห้านาที ถึงแม้ผมจะยังบ่นเป็นหมีกินผึ้งไปตลอดระยะทางที่อัดแรงขาปั่นขึ้นไป เพราะสิ่งนี้กระตุ้นให้ผมมีแรงฮึดและความมุ่งมั่นที่จะทำมันตั้งแต่นาทีที่ผมก้าวพ้นประตูบ้านและแข่งขันกับตัวเองด้วยการปั่นกู้โลกให้ได้ทุกวัน