$ 3.50 เพื่อข้ามประเทศ
ลาก่อนบาควิซิเมโท และม่งหน้าสู่ซานฟิเลเป หนึ่งในการเดินทางระยะสั้นด้วยรถทัวร์ และที่นั่นผมจะได้พบกับเพื่อนและเครดิตการ์ดพร้อมเงินสด ไม่ใช่ว่าผมจำเป็นต้องใช้มันนัก ทริปแรกจากซานคริสโตบอลถึงบาควิซิเมโทใช้เงินเพียงสามพันห้าโบลิวาร์ หรือประมาณเกือบๆสี่เหรียญสำหรับระยะทางห้าร้อยสี่สิบสี่กิโลเมตร รวมค่ารถทัวร์ (เกรย์ฮาวนด์ ควรปรับตัว) การเดินทางครั้งนี้มีค่าใช้จ่ายน้อยกว่านั้นอีก และผมไปถึงซานฟิเลเปโดยสวัสดิภาพโดยที่เงินสองหมื่นโบลิวาร์ยังอยู่ครบถ้วนในกระเป๋าที่ใช้ระหว่างวันของผม เพื่อนและผมใช้เวลาหลายชั่วโมงเดินเที่ยวชมเมือง ทดสอบว่ากดเงินสักเท่าไหร่ต่อครั้งจากเอทีเอ็ม ชิมอาหารพื้นเมือง เที่ยวชมสำนักผู้เแสวงบุญและสวนบุปผชาติ
ฝักแปลก …
อย่างที่ผมเคยกล่าว ผมชอบที่จะเดินชมสวนสาธารณะและสวนบุปผชาติ มันเต็มไปด้วยความสงบเงียบและสบายใจ ธรรมชาติคือสิ่งสวยงาม เดอะทรอปิคัลฟลอราปาร์ค –สวนพรรณพืชและดอกไม้ที่นี่ก็ไม่แตกต่าง และที่ดียิ่งไปกว่านั้นคือไม่มีนักท่องเที่ยวมากนักตอนที่เราเข้าเยี่ยมชม ที่นี่เป็นสวนแบบกึ่งป่าร้อนชื้นจนถึงป่าเขตร้อน พรรณไม้และดอกไม้ไม่แตกต่างนักจากที่ผมเคยเห็นในแถบอื่นๆของโลก ต้นปาล์ม เถาองุ่น พุทธรักษา ขิง กล้วยไม้ แต่มีต้นไม้ชนิดหนึ่งที่สะดุดตาเรามาก เราสองคนไม่เคยเห็นต้นไม้ชนิดนี้หรือผลไม้ชนิดนี้มาก่อน ต้นไม่สูงนัก ค่อนข้างเรียว แต่เต็มไปด้วยผลของมัน ปัญหาคือเราไม่สามารถหาลูกที่ตกบนพื้นได้ เรามองหาและหาและแทบจะค้นหาทุกตารางนิ้ว ที่มีต้นนี้ และในที่สุดผมก็ได้ยินเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความดีใจ เพื่อนของผมโผล่ออกมาจากกลุ่มต้นไม้พร้อมถือผลไม้หน้าตาประหลาดไว้ในมือ เราไม่กล้าที่จะกระเทาะเปลือกมัน หรือจะโยนมันทิ้งไป เราเลยตัดสินใจถือมันไว้ก่อนเดินชมสวนต่อไป
ผลึกระยิบระยับ …
ประมาณหนึ่งชั่วโมงหรือกว่านั้นหลังจากเราเริ่มทัวร์ ในที่สุดเราก็มาถึงปลายทางและคาเฟ่ เราเข้าไปในร้านด้วยความตั้งใจว่าจะช่วยกันคิดว่าจะไปเที่ยวไหนกันต่อไปเพราะไม่ได้ไปน้ำตกแองเจิลฟอลแล้ว และคารากัสก็ยังมีการประท้วงกันอยู่ ขณะที่รอกาแฟมาเสิร์ฟ เราถกกันเรื่องเวเนซูเอลา การต่อคิวยาวเพื่อซื้อของ การประท้วง ความขาดแคลนของสิ่งอุปโภคบริโภคที่จำเป็น เราหาข้อสรุปเกียวกับเจ้าผลไม้หน้าตาประหลาดแต่ก็ไม่สามารถหาคำตอบได้ ในขณะที่เรากำลังคุยตกลงกันว่าเราควรจะไปเที่ยวเมืองชายฝั่ง ลาเต้ของผมก็มาเสิร์ฟ และผมนั่งและจ้องไปชั่วขณะที่โถเล็ก ๆ ที่ถูกนำมาเสิร์ฟในเวลาเดียวกัน ผมก็นิ่งงันและชี้อย่างเงียบๆที่โถนั้น เพื่อนผมมองตามและผมก็สามารถเห็นตาของเขาส่องประกายแห่งความดีใจ ที่นั่น ตรงหน้าของเรา ตั้งอยู่ในโถใบเล็ก สิ่งที่ผมไม่ได้เห็นหรือลิ้มรสชาติมาเป็นเวลานานตั้งแต่ออกจากคูคูตาเมื่อสี่วันก่อน และที่เพื่อนผมไม่ได้ลิ้มรสชาติของมันมาเป็นเวลากว่าเดือนแล้ว มูลค่าของเจ้าสิ่งที่อยู่ในโถใบจิ๋วนั่นอาจจะมากกว่าเงินเดือนทั้งเดือนของใครบางคน และนั่น มันตั้งตระหง่านอยู่ตรงนั้น ส่องประกายเจิดจรัสดังเกล็ดเพชร ประกายคริสตัลที่ทำแสงตกกระทบจากแดดในช่วงบ่าย ผมไม่กล้าแม้แต่จะสัมผัสมัน หรือแม้จะหย่อนมันลงในถ้วยกาแฟของผม และผมก็เห็นประกายไฟในแววตาของเพื่อนหรี่ลง เมื่อผมปิดฝาโถนั้นอย่างเงียบๆ ในขณะที่คนจำนวนมากไม่มีสิ่งหรูหราอย่างนี้ ไม่มีใครอยากที่จะกล้าให้ลิ้นของเราลิ้มรสความหอมหวานของเจ้าน้ำตาลเกล็ดนั่น
ไม่ได้คริสตัล ไม่ได้ฝัก ไม่ได้ของที่ระลึก
ผมเลื่อนเจ้าโถจิ๋วนั่นให้พ้นสายตา และเราก็ถอนใจเฮือกก่อนที่จะดื่มเครื่องดื่มของเราจนหมด มีเพียงสิ่งหนึ่งที่เราต้องทำก่อนกลับเข้าเมืองเพื่อรับประทานอาหารค่ำ นั่นคือการเข้าเยี่ยมสำนักผู้แสวงบุญเพื่อจะค้นหาว่าเจ้าผลไม้ประหลาดนั่นคืออะไร เมื่อเราไปถึงทางออก เราสังเกตเห็นร้านขายของที่ระลึกเล็กๆ และเมื่อเราเดินเข้าไป พนักงานเหลือบตาขึ้นมองเราก่อนกลับไปสนใจนิตยสารในมือของเธอต่อไป เราเดินดูของขวัญและของที่ระลึก แต่ของพวกนั้นไม่ใช่สิ่งที่ผมจะเอาติดตัวไปได้ เสร็จจากการเดินดูของ เราเดินเข้าไปหาเธอ พนักงานเงยหน้าขึ้น เราถามเกี่ยวกับผลไม้นั่น การดูสีหน้าของผู้คนคืองานอดิเรกที่สนุกและบางครั้งก็เหมือนได้รางวัล แทบจะประมาณค่าไม่ได้ และยิ่งในครั้งนี้ผมก็ไม่ผิดหวังกับการไร้ความสนใจพวกเราก่อนหน้านี้ ทันใดนั้นเธอก็สะดุ้งเฮือกพร้อมกับแสดงสีหน้า “โอ้ พระเจ้า”
“คุณได้มันมาจากไหน?” เธอถาม เราเล่าให้ฟังถึงการตามล่าหาที่มาของเจ้าผลไม้นั่นโดยไม่ได้ดึงออกมาจากต้น เธอมองหน้าพวกเราอย่างไม่เชื่อใจ แต่ในใจคงคิดว่าการเค้นหาความจริงจากอาคันตุกะผมสีเลาที่พูดภาษาสเปนไม่ได้นี่น่าจะเสียเวลาเปล่า เธออธิบายสั้นๆว่าผลไม้นี่มาจากต้นโกโก้ และเมล็ดที่อยู่ในผลไม้นี้ก็คือที่มาของช็อคโกแล็ตที่พวกเรารู้จักกันดีนั่นเอง ในยุคดั้งเดิมของทวีปอเมริกาใต้ เมล็ดโก้โก้นี้มีมูลค่าสูงมากในอาณาจักรแอซเท็กและมันคือรากฐานการแลกเปลี่ยนมูลค่าของเงินตรา ถึงแม้ราคาของเมล็ดโกโก้ในตลาดโลกจะลดมูลค่าลงในไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่มันก็ยังมีมูลค่าสูงอยู่ดี และมูลค่าที่ประมาณไม่ได้ในประกายตาของเธอเมื่อเรายื่นผลโกโก้นั่นให้เธอดู สีหน้าของเธอเมื่อเราถามว่าเราสามารถขอผลโกโก้นั่นคืนได้มั้ยไม่มีอะไรต้องตีความอีก เราขอบคุณเธอ อย่างเงียบๆ หันหลังและรีบจ้ำออกจากร้านโดยปราศจากเจ้าผลโก้โก้นั่นอีกต่อไป