ไปตามชายฝั่งของเวเนซุเอลาใกล้ Choroni

สีแดงเหมือนกุ้งก้ามกรามบนชายหาดในสวรรค์

มาราไกไม่ใช่เมืองที่ใหญ่นัก และมันก็ไม่ยากนักที่จะหารถโดยสารจากที่นั่นไปโชโรนี แท็กซี่ส่วนบุคคลพาเราเดินทางต่อไปอีกเป็นระยะทางห้าสิบกิโลเมตรโดยค่าโดยสารแค่ราวสิบเหรียญ ก่อนที่เราจะขึ้นรถเราได้ถูกแนะนำว่าควรซื้อตั๋วรถทัวร์เสียก่อน สำหรับวันที่เราวางแผนจะกลับไปซานแอนโทนิโอและชายแดนโคลอมเบีย เพราะมีรถทัวร์สายตรงแล่นจากมาราไกไปยังชายแดน เราใช้เวลาประมาณสิบห้านาทีหารถและซื้อตั๋ว จ่ายด้วยเงินสด รับตั๋ว แล้วก็มีความสุขกับการเดินทางไปโชโรนี

ถนนแคบใน Choroni

เส้นทางไปเมืองชายทะเลเป็นถนนเส้นแคบๆและข้ามภูเขาหลายลูก วิวทิวทัศน์ช่างงดงาม แต่ไม่น่าอภิรมย์นักกับความเร็วที่โชเฟอร์ขับบนถนนที่สภาพควรจะเป็นทางเกวียนมากกว่าที่จะเรียกว่าถนน และอาจจะดีกว่าถ้าเราโดยสารรถประจำทางมาแทน เพราะคนขับเร่งความเร็วราวกับเขากำลังอยู่ในสนามฟอร์มูล่าวัน แต่เราก็ข้ามผ่านเทือกเขาเหล่านั้นได้สำเร็จ และไปถึงเมืองโชโรนีในที่สุด จากความวุ่นวายยุ่งเหยิงของบาร์ควิซิเมโท ซานฟิลิเป และมาราไก โชโรนีไม่ต่างจากสวรรค์เล็กๆที่แสนสงบเงียบ เทือกเขาคล้ายเป็นกำแพงกั้นความยุ่งเหยิงวุ่นวายไม่ให้ข้ามพ้นมาทำลายความสงบและงดงามของเมืองนี้ เมืองที่บรรยากาศเงียบสงบและแสนผ่อนคลาย แต่อาจจะเพราะเราไม่ได้มาเที่ยวตอนสุดสัปดาห์ และยังไม่ถึงฤดูกาลท่องเที่ยว และแน่นอนที่นี่คือเวเนซูเอลา ที่นักท่องเที่ยวทั่วไปคงไม่โง่มาเที่ยวหรอก นอกจากผม ทางแคบๆในเมืองเป็นถนนเดินทางเดียว และไม่มีถนนไหนกว้างมากพอ ที่จะให้รถยนต์สองคันสวนผ่านกันได้ อย่าว่าแต่รสบัสที่ใหญ่กว่า หรือแม้แต่รถบรรทุกที่แปลงสภาพเป็นรถโดยสาร สิ่งก่อสร้างที่สูงที่สุดคือบ้านสามชั้นใกล้อ่าว อาคารที่ตั้งอยู่ถนนหลักถูกออกแบบในสไตล์เมดิเตอเรเนียน ด้วยผนังฉาบสีขาวตัดขอบด้วยเส้นกรอบสีฟ้า หลายตึกถูกปรับเปลี่ยนเป็นโรงแรมหรือโพซาดา แล้วเราก็เดินเล่นเข้าไปชมหลายๆแห่งซึ่งสวยมาก มีลานนั่งเล่นส่วนตัวที่ตกแต่งได้ลงตัว กับบรรยากาศของการพักผ่อนตากอากาศสุดสัปดาห์ในเมืองชายทะเล โพซาดาที่เราเลือกอยู่ใกล้ใจกลางเมือง และเราก็เจอมันในเวลาไม่นานนัก บริเวณรอบๆที่พักได้รับการดูแลอย่างดี และมีสระว่ายน้ำเล็กๆที่สามารถดึงดูดความสนใจของผมได้ทันที ผมจะต้องลงไปแวกว่ายหลังมื้อค่ำพร้อมกับเครื่องดื่มเย็นชื่นใจในมืออย่างแน่นอน

การคมนาคมในท้องถิ่นใน Choroni

สัมผัสทะเลคล้ายทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

การรู้ล่วงหน้ามีประโยชน์ก็คราวนี้ (หรือจะพูดให้ถูกก็คือเจ้าของบ้านของผมที่คูคูตา) เพราะแค่รูดบัตรเพียงครั้งเดียว ห้องก็พร้อมสำหรับเรา กุญแจอยู่ในมือ เราเดินไปดูห้องพักอย่างสุขสมอุรา หลังจากวางสัมภาระเสร็จ เราพร้อมแล้วที่จะออกไปชมชายหาดและท่องเมือง แค่ระยะไม่กี่ก้าว คือหนึ่งในหาดหลักของเมือง แต่เราได้ถูกแนะนำว่าถ้าจะไปหาดที่ดีจริงๆ ควรจะเช่าเรือในวันรุ่งขึ้นแล้วเตรียมสนุกให้เต็มที่ เราเดินกลับมาที่ตลาดเล็กๆเลียบอ่าว เพื่อหาเรือและหัวเรือที่จะสามารถพาเราไปทัวร์ได้ เกือบสองชั่วโมงที่เราได้เช็คและซักถามจากคนนี้ ไปคนโน้น ไปอีกคน ยิ่งเปลี่ยนหน้าราคาก็ยิ่งแพงขึ้นไปเรื่อยๆ ราคาแพ็คเกทเริ่มต้นอยู่ที่ประมาณหกสิบเหรียญต่อคนกับทัวร์ราวหกชั่วโมง ในประเทศที่น้ำมันราคาแค่สองสตางค์ต่อลิตร ในที่สุดเราตัดสินใจว่าถ้าเราจะต้องจ่ายเงินถึงร้อยยี่สิบเหรียญ เราควรใช้เวลาอยู่ที่ชายหาดในเมืองมากกว่า ว่าแล้วเราจึงหันหลังแล้วเดินกลับไปโรงแรมของเรา มีร้านอาหารดีๆมากมายในโชโรนี เสิร์ฟทุุกอย่างตั้งแต่อาหารพื้นๆราคาไม่กี่ตังจนถึงภัตตาคารระดับหรู ที่ราคาอาหารสามารถดึงเงินก้อนจากเงินเดือนทั้งเดือนของคุณได้ เราเลือกร้านที่ราคากลางๆ แล้วผมก็ต้องบอกเลยว่าทั้งบรรยากาศและรสชาติอาหาร รวมถึงการบริการที่ดีทำให้ค่ำคืนนี้ไร้ที่ติ ผมคงไม่ระบุที่หนึ่งที่ใดเพราะเราลองไปหลายร้าน ในระหว่างที่ท่องเที่ยวอยู่ที่นั่น และทุกที่ก็คุณภาพดีพอๆกัน น่าแปลกใจที่ร้านอาหารส่วนใหญ่สามารถจัดหาวัตถุดิบมาทำอาหารได้ ทั้งที่หลายสิ่งหลายอย่างไม่สามารถหาได้ในพื้นที่อื่นๆของประเทศ แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นพวกอาหารทะเลนั่นแหละ

ใกล้ชายหาดของ Choroni

จาก 120 เหรียญสหรัฐเหลือ 12 เหรียญ … แรงขับเคลื่อนของเศรษฐกิจตลาด

ในเช้าวันถัดมาเรากลับไปที่ท่าเรือเล็กๆนั่น ที่ซึ่งเราถูกรายล้อมด้วยพวกหัวเรือ ที่พยายามจะขายทัวร์ด้วยเรือของพวกเขาในราคาที่ถูกลงกว่าคืนที่แล้วกว่าสิบเท่า เราเลือกหัวเรือเจ้าหนึ่งที่จะพาเราทัวร์ชายหาดที่ไม่ไกลนัก ที่เราจะใช้เวลาผ่อนคลายและสนุกสนานกับชายหาดและเกลียวคลื่น เก้าอี้นั่งริมหาดแสนสบายยิ่งนัก แล้วเราก็ผลอยหลับไปในเวลาไม่นานนัก ก่อนที่จะสะดุ้งตื่นในอีกชั่วโมงด้วยเสียงฟ้าคำราม เมื่อผมเอี้ยวตัวลุกขึ้นนั่งบนขอบเก้าอี้ ผมก็ได้ยินเสียงกร่นร้องจากเพื่อนของผม ผมหันไปมอง และเขายืนอยู่ที่นั่นตัวแดงไปครึ่งในขณะที่อีกด้านยังขาวซีด และเมื่อก้มลงสำรวจตัวเอง สภาพผมก็ไม่ได้ต่างจากเขานัก ผมสามารถมองเห็นเส้นสีแดงและสีขาวตัดกันอย่างชัดเจน และมั่นใจได้ว่าผมจะต้องปวดแสบและทรมานกับผิวที่ไหม้ไปตลอดทั้งคืน คืนนั้นผมผ่องอำไพไม่ต่างจากปูนึ่งเมื่อลอยตัวอย่างเงียบๆในสระว่ายน้ำเล็กๆที่โพซาดา

เรือแล่นพาเรากลับจากชายหาดสู่เมืองโชโรนีด้วยความเร็วแข่งกับเสียงฟ้าคำรามที่ตามมา มวลเมฆมืดครึ้มม้วนตัวดำทมิฬจากฝั่งตะวันตก แล้วเรามาถึงที่หมายทันเวลาพอดีก่อนที่จะเปียกปอนเป็นลูกหมา

ชายหาดที่ Choroni

สวรรค์อันเงียบสงบใน Choroni

ถนนจากชายหาด … ขนส่งในท้องถิ่น