เรื่องผีและเรื่องอภินิหาร
ช่างน่ามหัศจรรย์ยิ่งนักที่เราสามารถสื่อสารได้คล่องหลังเหล้าเข้าปาก และแน่นอน แม่โขงเปล่งวาจา มันคืออะไรน่ะรึ มันก็คือน้ำกลั่นพลังเพลิงพื้นบ้าน ที่มีอนุภาพดั่งยาพิษกระชากวิญญาณออกจากร่าง จนคุณต้องเปล่งเสียงร้องกร่นด่าอย่างระคนใจและสาบานว่าจะไม่แตะต้องมันอีกเลยแม้แต่หยดเดียว ปัญหาคือ ไม่มีงานสังสรรค์ไหนในเมืองไทยที่ปราศจากแอลกอฮอลล์ สารพัดเหล้ายา รวมถึงเหล้าเถื่อนกลั่นเองที่เรียกว่าเหล้าขาวหรือวิสกี้รำข้าว มันคือหนึ่งในน้ำปีศาจที่แรงที่สุดที่ผมเคยได้สัมผัสรสชาติมา และการจะลดความแรงของมันก็คือการผสมกับเครื่องดื่มเพิ่มพลังงานสักขวดสองขวด ไม่ว่าจะกับกระทิงแดงหรือยี่ห้อคู่แข่งอื่นๆแต่ผมชอบลิโพมากกว่าเพราะรสหวานละมุนลิ้น
ไม่ว่าจะเนื่องในโอกาสใดๆก็ดูเหมาะสมไปหมดกับการดื่มเจ้าน้ำมฤตยูนี้ วันเกิิด วันตาย วันแต่ง คนสักคนถูกหวย งานวัด เพื่อนที่ห่างหายไปนานและมาเยี่ยมโดยไม่ได้นัดหมาย หรือจะสรรหาเหตุผลอื่นใดเพื่อสังสรรค์ ไม่จำเป็นต้องบอกก็รู้ดีว่าในช่วงอายุยี่สิบต้นๆ เหล้าคือส่วนหนึ่งของชีวิต และร่างกายของเราก็ดูเหมือนว่าจะจัดการกับมันได้ดี เพียงแค่ยี่สิบห้าบาทกับราคาเหล้าขาวหนึ่งขวดที่หาซื้อได้ง่ายในแทบทุกที่ และถ้ามันยังแพงเกินไปสำหรับคุณ คุณก็แค่เพียงไปที่ร้านเหล้าท้องถิ่น และสั่งมันแบบแก้วชอตแทน หนึ่งชอตหลังอาหารเช้า อีกหนึ่งหรือสองในมื้อเที่ยง และอีกสักหนึ่งหรือสอง หรือจะมากกว่านั้นเมื่อถึงมื้อค่ำ เช่นเดียวกับบุหรี่ที่ขายเป็นตัว หรือจะสาม จะห้า หรือทั้งซอง ตามแต่ความต้องการของลูกค้า
ไร้หัว ไส้พุงห้อยต่องแต่ง และพุงตุ่ย
มื้อค่ำเป็นมื้อที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาเสมอ และก็มักจะมีข้ออ้างที่จะนั่งนอกชานบ้านภายใต้อากาศที่เย็นสบาย สนุกกับการดื่มและกินอาหารอร่อยๆ มันไม่ต้องใช้เวลานานเลย ก่อนที่มื้อค่ำกับคนแค่สองสามคนจะกลายเป็นการรวมตัวสังสรรค์ของมิตรสหายหลากหน้ากว่าสิบคนหรือมากกว่านั้น เด็กๆวิ่งเล่นไปรอบๆกับใบตองที่กลายเป็นม้าห้อ เด็กกลุ่มอื่นที่โตกว่าหน่อย ก็จับกลุ่มกันอยู่หน้ามอไซต์เก่า และปรึกษากันว่าจะเปลี่ยนโฉมมันให้กลายเป็นมอเตอร์ไซต์วิบากได้อย่างไร พวกผู้ใหญ่ก็สนทนากันไปเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน เม้าท์มอยเพื่อนบ้าน หรือชาวบ้านจากหมู่บ้านอื่น เรื่องเล่าผ่านความทรงจำเกี่ยวกับญาติพี่น้องที่เพิ่งจากไป และเมื่อหัวข้อสนทนาเริ่มเกี่ยวพันกับคนตาย ก็เริ่มมีบางคนนั่งยืดตัวตรง เพื่อเตรียมพร้อมกับความระทึกของบทสนทนาเกี่ยวกับภูติผี หรือการกลับมาเยือนของวิญญาณผู้ตาย ไม่ว่าจะเป็นญาติ เพื่อน หรืออะไรก็แล้วแต่ ยิ่งดึก เรื่องยิ่งหลอน เรื่องเล่าที่ยิ่งใกล้ตัวที่ผู้เล่าเคยสัมผัสมาหรือถูกหลอกหลอนโดยผีสาง ไม่มีอะไรอื่นใดไหนอีกในไทยที่เป็นเรื่องน่าสนใจของทุกคนมากไปกว่าการเล่าเรื่องผีที่แต่ละคนประสบได้ สารพัดเหล่าวิญญาณ และดูเสมือนว่าประเทศนี้จะสุขสมกับเหล่าภูิผีปีศาจอย่างแท้จริง
ผีบางตนเดินไปมาพร้อมหนีบหัวอยู่ใต้แขน บ้างก็มีแค่หัวกับตับไตไส้พุงห้อยต่องแต่งต่อจากหัว บางตนสามารถยืดแขนได้ยาวไม่จำกัด ในขณะที่ตนอื่นถนัดดูดเลือดและกินตับเด็ก นี่ยังไม่รวมถึงเปรต วิญญาณคนบาปอีกประเภท ที่ต้องถูกจองจำในนรกอเวจีเพื่อชดใช้กรรมที่เคยทำไว้ในขณะมีชีวิตอยู่ เปรตบางประเภทก็ง่วนอยู่กับการปีนต้นงิ้ว ขาและร่างเต็มไปด้วยเลือดที่ไหลอาบจากการถูกหนามเกี่ยว อีกประเภทก็ร่างสูงชะลูดพร้อมกับใบหน้าที่เหยเก และทรมานกับความหิวโหยไม่มีวันอิ่ม พุงของมันขยายอืดใหญ่เพราะกรรมที่ทำมาสมัยเป็นมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความโลภ อยากได้อยากมีไม่สิ้นสุด ภาพยนตร์ทำเงินส่วนใหญ่ในไทยล้วนมีเนื้อหาเกี่ยวกับผี เรื่องหนึ่งที่ดังมากคือแม่นาค เรื่องราวความรักที่ผูกพันของหญิงสาว ที่ชีวิตถูกพรากไปพร้อมลูกขณะคลอด ในขณะที่ชายคนรักต้องไปปฏิบัติหน้าที่ในสมรภูมิ เมื่อเขากลับมาจากสงคราม และเพื่อป้องกันไม่ให้ชาวบ้านแจ้งเขา เรื่องการเสียชีวิตพร้อมลูกของนาง แม่นาคซึ่งเป็นผีจึงได้ฆ่าชาวบ้านเหล่านั้นเสีย เรื่องนี้ได้ถูกขับขานเป็นตำนาน และถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์อยู่หลายครั้ง และทุกครั้งก็มีแฟนจำนวนมากติดตามชม ตลกดีที่เห็นการเล่าเรื่องล้างสมองทำงานของมันได้ผล คนหนึ่งเริ่มเล่าเรื่องผี แล้วอีกคนก็เล่าต่อ และในไม่ช้าคนแรกๆก็เริ่มเงียบกริบและหน้าขาวซีด และเมื่อยิ่งมีเรื่องหลอนเล่าสู่กันฟัง ในที่สุดทุกคนก็เชื่อว่าผีมีจริง ทันใดนั้นทั้งกลุ่มก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อมีแมวดำกระโจนออกมาจากพุ่มไม้ แล้วทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบในขณะที่ต่างคนต่างจ้องหน้ากัน และไม่มีใครกล้าลุกหรือกลับบ้าน ใครจะไปรู้ว่าพวกเขาจะต้องเจอกับอะไรบ้างระหว่างทาง
ถ้าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่
มันออกจะฟังดูตลก แต่ในบางครั้งจะมีใครบางคนหันมาพูดว่า “ถ้าไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่” และผมก็ยอมรับว่ามีบางครั้งที่ผมต้องยอมทำตามอย่างเงียบๆ กับอะไรบางเรื่องที่ช่างไม่มีเหตุมีผลเอาเสียเลย โดยปราศจากการวิจารณ์หรือคำถามใดๆ ตอนที่ผมอยู่ในป่าบนเทือกเขาสูงในทางเหนือของประเทศไทย เราไปร่วมพิธีทางศาสนาที่วัดแห่งหนึ่ง ลมสงบนิ่งตลอดช่วงบ่าย แต่เมื่อผู้นำสงฆ์เริ่มสวดมนต์ไปได้ครึ่งทาง ทันใดนั้นก็มีลมพัดอย่างกรรโชกมาจากทิศตะวันออกอยู่ราวหนึ่งนาที และโดยทันทีตามมาด้วยอีกแรงกรรโชกจากทิศตะวันตกและกินเวลาเท่าๆกัน ก่อนที่ทุกอย่างจะกลับสู่ความสงบไม่มีลมใดๆพัดอีก หลังจากนั้นไม่นาน คนหนึ่งในกลุ่มก็ล้มพับลงพร้อมเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด และตลอดหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นก็คือการสวดมนต์อย่างต่อเนื่องกับการขานบทสวด ทันใดนั้นเขาก็สะบัดศีรษะ ลุกยืน และกล่าวว่าเขาสบายดี และจำสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เลย ช่วยพยุงและหิ้วปีกเขาตลอดช่วงนั้น ผมยืนขึ้น และผายลมอย่างต่อเนื่องตลอดครึ่งชั่วโมงถัดมา บางสิ่งที่ผมไม่เคยประสบมาก่อนหรือเคยทำมาเลยในชีวิตนี้ “มันเป็นการพิสูจน์ความศรัทธาของพวกเธอที่มีต่อวัดนี้จากหมอผีในหมู่บ้าน เราอยู่ในดินแดนของพวกเขา” นั่นคือคำอธิบายจากพระ แต่จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ผมไม่อยากถามอะไรมากไปกว่านั้น และไม่มีทางเสียล่ะที่ผมจะคิดท้าทายโลกแห่งวิญญาณที่ไร้ร่างและลึกลับอย่างไม่น่าไว้ใจ