รถจักรยานยนต์และเสรีภาพ
รอดชีวิตถึงปลายเดือนและการเดินทางระยะยาว
มีอะไรมากมายให้ทำหลังเลิกงาน แม้ว่างานจะยอดเยี่ยมมาก แต่ก็เป็นการทำงานนอกสถานที่ตลอดเวลา ความงามของทิวทัศน์ในช่วงบ่ายที่เราขับรถตระเวนทั่วภูมิภาคนั้นคุ้มค่ายิ่งนัก ทุ่งนาเขียวขจีตัดกับวิวของต้นมะพร้าวและต้นตาลโตนดที่ทอดตัวต่อกันเป็นทิวยาว ตาข่ายดักปลาหว่านทิ้งไว้ในคลอง หรือแม้แต่การตกปลาแบบดั้งเดิมด้วยคันเบ็ดในมือ สิ่งเหล่านี้ทำให้ช่วงเวลาทั้งหมดนั้นน่าอภิรมย์อย่างยิ่ง ถึงแม้ว่าค่าแรงแสนต่ำต้อยเพียงสี่พันบาทต่อเดือนหรือราวร้อยสิบห้าดอลลาร์ แต่ผมก็สามารถจัดสรรการใช้จ่ายให้เพียงพอต่อเดือน ซึ่งก็ไม่ควรจะยากอะไรนักหากเทียบกับเพื่อนๆร่วมงานที่ได้รับค่าตอบแทนเพียงเดือนละแค่สองพันหกร้อยบาทหรือประมาณแปดสิบเหรีียญ และถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังสามารถเก็บสะสมเงินได้อีก ในขณะที่ผมแทบจะไม่พอกินตอนปลายเดือน แต่ก็อาจจะเพราะผมมักชอบไปเที่ยวไหนต่อไหน วันเวลาถูกเติมเต็มกับการขับรถไปเยี่ยมชาวไร่ในท้องที่ และแต่ละวันก็แตกต่างกันไป แต่ช่วงค่ำและสุดสัปดาห์นั้นเป็นเวลาส่วนตัวของผม ผมทำดีที่สุดที่จะเดินทางท่องเที่ยวไปยังย่านและเมืองต่างๆ แม้แต่จังหวัดอื่นๆ บางครั้งผมเดินทางไปกับเพื่อนร่วมงานเพื่อเยี่ยมเพื่อนๆและครอบครัวของเขาในภาคอื่นๆ ซึ่งก็หมายความว่าผมจะได้เปิดหูเปิดตาไปในสถานที่ซึ่งรู้จักกันดีเฉพาะคนในท้องถิ่น และไม่มีนักท่องเที่ยวคนไหนเคยเห็น
งานเลี้ยงคริสมาสต์ที่ยอดเยี่ยมใน เชียงใหม่ ที่ ‘หนาว’
หนาว? ในประเทศไทย?
ในครั้งอื่นๆผมก็จะเดินทางไปเยี่ยมเพื่อนนักอาสาในจังหวัดอื่นๆที่พวกเขาได้พำนักอยู่ ซึ่งมักจะเป็นในภาคเหนือเช่นเชียงใหม่และเชียงราย รวมถึงทริปการเดินทางในวันคริสมาสต์ที่ยังตราตรึงอยู่ในความทรงจำ ณ ศูนย์วิจัยการเกษตร บนดอยปุยในจังหวัดเชียงใหม่ มันเป็นช่วงที่อากาศหนาวเหน็บในเดือนธันวาคม (พูดถึงประเทศไทยในขณะที่ออนตาริโออุณหภูมิต่ำกว่าจุดเยือกแข็งในช่วงฤดูหนาว) เราเข้าเยี่ยมชมศูนย์วิจัยเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับการทำไร่กาแฟ และงานวิจัยอื่นๆที่นั่น ก่อนที่จะเดินทางต่อไปอีกสิบห้ากิโลเมตรบนถนนคลุกฝุ่นขึ้นไปยังจุดสูงสุดในพื้นที่นั้น ที่ซึ่งรัฐบาลได้รับผิดชอบการประชาสัมพันธ์การทำไร่ในที่ราบสูง และได้สร้างกระท่อมที่พักเพื่ออำนวยความสะดวกแก่นักวิจัยและผู้ที่เข้าเยี่ยมชมศูนย์วิจัย มาถึงประมาณบ่ายสี่โมงเย็น พวกเรารีบวางสัมภาระและจัดหาที่ทาง พวกเรามีทั้งหมดประมาณสิบห้าคนหรือกว่านั้น และกระท่อมสองหลังก็ขนาดเหมาะกับจำนวนผู้เข้าพักแค่สี่ถึงหกคน หลังจากจัดพื้นที่สองตารางเมตรต่อหนึ่งคนและจัดวางกระเป๋าสัมภาระ พวกเราก็ออกมาสำรวจพื้นที่ภายนอก อากาศเริ่มเย็นลง มีการเตรียมก่อกองไฟและในที่สุดแสงสว่างจากกองไฟสองกองนั่น ก็เริ่มกระจายความอบอุ่นสู่เรา เสบียงอาหารและบาร์บิคิวกำลังเริ่มขึ้น พวกเราเริ่มล้อมวงและถกเถียงกันว่าใครจะอาบน้ำก่อน แต่อุณหภูมิเริ่มลดต่ำลง เช่นเดียวกับน้ำที่ใช้อาบ และมีเพียงแค่สองสามคนที่อยากจะอาบน้ำ แล้วก็ต้องทรมานกับน้ำที่เย็นยะเยือกที่รดชำระร่างกาย ที่ดังก้องสะท้อนไปทั่วแคมป์ วิ่งผ่านน้ำอย่างเร็วๆตามมาด้วยเสียงโอดครวญเมื่อน้ำกระทบตัว เหมือนกับนักอาสาคนอื่นๆ ผมยินดีที่จะเปลี่ยนใจไปอาบน้ำในตอนเช้าแทน เมื่อคิดว่าอย่างน้อยผมควรจะมีคืนที่อบอุ่น ตื่นนอนหลังเวลาหกโมงกว่านิดหน่อยในเช้าวันถัดมา อุณหภูมิลดต่ำลงอีก และเมื่อผมจะไปอาบน้ำ มันก็แทบไม่ต่างจากน้ำแข็งแผนบางที่เคลือบอยู่บนผิวน้ำ ผมจุ่มนิ้วลงไปเช็ค และตัดสินใจว่าแค่แปรงฟันก็ยิ่งกว่าเพีียงพอแล้วสำหรับเช้านี้ เพราะในที่สุดผมก็จะอยู่ที่นี่แค่อีกไม่กี่ชั่วโมง และผมก็สามารถที่จะอาบน้ำอุ่นได้เสมอเมื่อกลับเข้าเมือง
ชนบทที่เงียบสงบไปตามถนนสายใต้
Road Trip ด้วยรถจักรยานยนต์ขนาด 125 ซีซี
ผมใช้เวลาส่วนใหญ่เดินทางด้วยมอเตอร์ไซต์และการเดินทางที่ยาวนานที่สุดนั้นก็ด้วยตนเอง ในปีแรกที่ผมทำงานอยู่ที่นั่น เรามีนักศึกษาฝึกงานมาจากภาคใต้ เขาผู้นี้เป็นครูสอนภาษาให้กับผมและยังเป็นผู้ช่วยมือขวา ผมเรียนภาษาไทย เขาเรียนภาษาอังกฤษ แล้วเราก็มีช่วงเวลาที่ดีมาก เมื่อเขาจบการฝึกงาน เขาเดินทางกลับไปที่บ้านเกิดในจังหวัดภาคใต้ เพื่อสำเร็จการศึกษาและย้ายขึ้นไปจังหวัดเชียงใหม่เพื่อศึกษาต่อในเอกการขยายพันธุ์สัตว์ ที่หนึ่งในมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของที่นั่น เรายังติดต่อกันอยู่ และตอนนี้เขาได้เข้าทำงานที่กรมปศุสัตว์ แต่นั่นก็ไม่ไช้เรืองที่ผมจะเล่าให้ฟัง ระหว่างการเดินทางกลับไปใต้ของเขาในช่วงเรียนต่อ ผมได้รับการเชิญให้ไปเยี่ยมเขาที่นั่น และผมก็หยุดพักหนึ่งอาทิตย์เพื่อเดินทางไปเยี่ยมเขาในอีกหกเดือนถัดมา
อวนประมงตามคลองในภาคกลางของประเทศไทย
ผมสามารถจะเดินทางด้วยรถไฟ หรือรถทัวร์ แต่แทนที่จะทำเช่นนั้น ผมกลับตัดสินใจกระโดดขึ้นมอเตอร์ไซต์คู่ใจและออกเดินทางสู่การผจญภัยที่รออยู่เบื้องหน้า เดินทางอย่างใจอยาก หยุดพักเมื่อต้องการ จะแล่นไปบนถนนหลวง หรือบนเส้นทางตามแต่จะพาไป ผมใช้เวลาสามวันถัดมาอย่างไม่รีบเร่งเคลื่อนตัวลงใต้ มันเป็นหนึ่งในการเดินทางด้วยการขับขี่ที่น่าสนใจที่สุดที่ผมเคยทำมา และเมื่อผมขายมอเตอร์ไซต์คันนั้นไปในไม่กี่ปีถัดมา มันเป็นประสบการณ์การท่องเที่ยว บนเบาะของมอเตอร์ไซต์ที่ยาวนานที่สุดที่ผมเคยขี่มา ทักษาการใช้ภาษาไทยผมดีขึ้น และผมสามารถจัดการหาที่พักและอาหารกินได้ หรือแม้แต่จะเติมน้ำมันและไม่มีปัญหากับตำรวจ นอกจากจะต้องทนรำคาญกับการหลบเลี่ยงรถทัวร์ส้มสายมรณะ ผมใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ท่องเที่ยวเปิดโลกในภาคใต้และได้เข้าร่วมเรียนในชั้นเรียน ที่มหาวิทยาลัยเกษตรของเพื่อนผมและยังได้เข้าร่วมกิจกรรมของชั้นในการเรียนรูวิธีการปลูกและกรีดยาง ในสวนยางและการแปรรูปผลิตภัณฑ์ยาง แน่นอนคุณจะไม่มีวันได้รับประสบการณ์เหล่านั้นถ้าคุณไม่บ้าบิ่นพอที่จะทำอะไรที่คนปกติไม่คิดทำกัน และนั่นก็น่าจะเป็นทัศนคติเดียวกันที่ทำให้ผมตัดสินใจเดินทางมาประเทศไทย
