ย้ายไปที่พักใหม่

ข้อผิดพลาดด้านที่พัก

อุณหภูมิเริ่มเย็นและอากาศเบาบางลง ผมตื่นแต่เช้า อาบน้ำ แพ็คสัมภาระ พอถึงเวลาแปดโมงผมลงมาชั้นล่างเพื่อออนไลน์หาที่พักใหม ่เพราะผมจะไม่พักที่นี่ต่ออีกคืนเป็นแน่ ราวเก้าโมงเช้าที่เซิร์ชหา ผมก็เจอห้องพักที่หนึ่งดูพอใช้ได้และอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ทำการจอง จ่ายเงินผ่านแอปออนไลน์ ผมเดินทางไปยังที่พักตามแผนที่ ตัดสินใจเดินลงจากเขาเพราะมันเป็นทางลงหรืออย่างน้อยระดับก็ไม่ชันมาก ผมพบถนน และเริ่มมองหาเลขที่บ้าน ติดต่อผู้จัดการห้องพักสำเร็จ ได้รับเส้นทางที่พักมาใหม่ ในที่สุดผมก็หาเจอ และค้นพบว่าผมเดินผ่านมันไปหลายรอบมากระหว่างค้นหาที่พักก่อนหน้านี้ ติดต่อผู้จัดการผ่านวอทส์แอป (whatsapp) อีกครั้ง เพื่อขอเข้าทางประตูหน้า แต่ถูกบอกให้กลับมาอีกทีตอนบ่ายสองเพื่อเช็คอิน ผมถามว่าทำไมในเมื่อผมมาถึงที่พักแล้ว และอย่างน้อยผมก็อยากฝากกระเป๋าไว้ก่อนจะได้ไม่พะรุงพะรังเวลาเดินเที่ยว ได้รับการตอบกลับสองสามนาทีหลังจากนั้นว่ายังไงผมก็ต้องกลับมาอีกทีตอนบ่ายสองเพราะว่า ‘ผู้จัดการ’ กำลังอยู่ในชั้นเรียนที่มหาลัย

ทางเข้าด้านหน้า – ในซัสโก

ด้านหน้าของที่พักปิดประตูเหล็ก ไม่มีป้ายใดๆ แค่บ้านเลขที่เล็กๆ เมื่อแขกที่พักอยู่ข้างในเดินออกมา ผมจึงผ่านเข้าไปได้เพราะผมไม่มีกุญแจ ทางเข้านำไปยังที่จอดรถ ที่ระเกะระกะไปด้วยอุปกรณ์ก่อสร้าง มีมอเตอร์ไซต์จอดอยู่ และสิ่งก่อสร้างอะไรสักอย่างที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ดีซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็นเคาเตอร์รีเซฟชั่นและบันไดสู่ชั้นบน เดินขึ้นบันได เห็นได้ว่าตึกถูกดัดแปลงเป็นอพาร์ทเม้นท์ หรือห้องพักซึ่งยังคงก่อสร้างอยู่ ผมหันหลังกลับหลังจากเดินขึ้นไปถึงชั้นสาม โชคดีที่ผมสังเกตว่าประตูผลักเปิดออกได้จากด้านในโดยไม่ต้องใช้กุญแจ ผมเดินออกไปและตั้งใจว่าต้องหาที่พักอื่นสำรองอาไว้ด้วย ในที่สุดผมก็เจออีกที่หนึ่งไกลออกไปสามกิโลอีกฝากของเมือง ค่อยๆเดินกลับ ผ่านตรอกและถนนในคูซโก ผมเข้าพักแล้วจัดการกับปัญหาที่พักก่อนหน้าที่เวปจองห้องพักชาร์จเงินผมไปแล้ว ปาเข้าไปเกือบเที่ยงกว่าผมจะได้เดินกลับเข้ามาในเมืองและหาร้านอาหารในตลาดสำหรับมื้อกลางวัน

ช็อกโกแลตให้เลือกมากมาย … ..

ช็อคโกแลต

หลังจากใช้เวลากว่าหนึ่งวันเดินเที่ยวชมเมืองคูซโกทุกตรอกซอกซอย ผมตั้งตาคอยวันถัดไป ที่ผมวางตารางไว้ว่าจะเดินทางลงใต้ คูซโกเริ่มแพง อากาศยังดีอยู่ และผมก็เดินเก่งขึ้นเพราะเริ่มชินกับความกดอากาศ ผมสังเกตเห็นตั้งแต่วันก่อนว่ามีร้านค้าเล็กๆขาย…ช็อกโกแลต…ผมเดินกลับไปที่ร้านและพบความลำบากที่จะตัดสินใจเลือก สารพัดหลากหลายอย่าง แต่พื้นที่ว่างในกระเป๋าเหลือบรรจุได้แค่ช็อคโกแล็ตไม่กี่แท่ง พอใจกับสิ่งที่ได้ ผมกลับไปรับผ้าที่ส่งซัก ใช้เวลาละเลียดกาแฟหอมกรุ่นในคาเฟ่ต่ออีกนิด ชื่นชมแสงแดดและทัศนียภาพที่สวยงามของจตุรัสเมือง ไม่มีอะไรที่อยากทำมากนักในค่ำคืนนี้ ผมแค่อยากผ่อนคลาย และนอนให้เต็มอิ่มก่อนออกเดินทางแต่เช้าเพื่อไปออยลันเตทัมโบและจุดอื่นที่ไกลออกไป ผมจัดการฝากกระเป๋าไว้กับที่พักนี้สองสามวันเพราะผมต้องกลับมาคูซโกอีกหลังสิ้นสุดทริปที่มักชูปิกชูและก่อนเตรียมเดินทางต่อไปยังปูโน่ ผมกลับเข้าห้องพัก อ่านหนังสือนิดหน่อยก่อนเข้านอน

เมื่อมองดู Cusco ในวันที่มีเมฆมาก

ป่วยเพราะระดับความสูง

ผมสะดุ้งตื่นตอนตีหนึ่งและหายใจลำบาก ผมพยายามสูดหายใจเข้าและเริ่มตระหนก การหัวใจวายในคูซโกย่อมไม่ใช่เรื่องดี (จะที่ไหนก็ไม่ดีทั้งนั้น) ผมบังคับตัวเองลุกนั่งและพยายามตั้งสติหายใจ ไม่มีอาการเจ็บหน้าอก ตัดทิ้งไป ไม่ใช่หัวใจวาย หายใจเข้าลึกๆอย่างช้าๆ อัตราการเต้นของหัวใจช้าลง หายใจได้สะดวกขึ้น หลังจากผมรู้สึกดีขึ้นและกลับสู่สภาวะปกติ หยิบมือถือเข้าเน็ต เช็คอาการป่วยจากความกดอากาศ และนั่นไง ลิสต์อาการป่วยทั้งหมด รวมถึงการหายใจไม่สะดวก ผวา และมึนเวียน ผมพยายามนอนต่ออีกหน่อยแต่ก็ต้องลุกนั่งภายในไม่กี่นาทีและพยายามตั้งสติในการสูดหายใจ หลายชั่วโมงถัดมาที่ผมพยายามหลับในสภาพนั่ง และเมื่อถึงตอนเช้าผมก็หมดแรงเปลี้ยล้าไปทั้งตัว แต่ดีใจที่รอดผ่านมาได้ ผมเตรียมเดินทางลงมาสู่สภาพความกดอากาศที่ต่ำลงในวันนั้นและวันต่อๆไป…