จากชิลีไปจนถึงอาร์เจนตินาและภูมิภาคไวน์
รอ…วันหยุดสุดสัปดาห์และไวน์
ผมตื่นขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้นกับวิวที่สุดงดงามของทะเลสาบและภูเขาทาบเป็นฉากหลัง อุณหภูมิเย็นสบาย แต่ไม่นานนักแดดก็เริ่มอุ่นขึ้น เสร็จจากอาหารเช้าช่างน่าเสียดายที่ถึงเวลาต้องเคลื่อนย้ายกันอีกครั้ง จากบาริโลช (Bariloche) ถึง เม็นโดซา (Mendoza) และถึงสถานที่ซึ่งผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะเป็นอีกหนึ่งในไฮไลท์ของทริป ทัวร์ชิมไวน์มัลเบค (Malbec) ที่ขึ้นชื่อของภูมิภาค การเดินทางด้วยรถโดยสารนั้นยาวนาน และผมดีใจอย่างยิ่งที่ส่วนใหญ่เป็นช่วงกลางคืน
ผมได้เรียนรู้อย่างมากกับการเดินทางระยะยาวด้วยรถทัวร์จากครั้งก่อนๆ และเตรียมตัวอย่างดี พกขนมกินเล่น น้ำดื่ม เสื้ออุ่นๆ และอื่นๆ ที่ผมอาจจำเป็นต้องใช้ระหว่างวันหรือในช่วงกลางคืน โชคดีที่ทริปนี้ราบรื่นด้วยบทสนทนาที่สนุกสนานกับเพื่อนร่วมทาง นักศึกษาอะตอมวิทยาจากสถาบันใน Bariloche เธอยังเป็นนักบัลเล่ต์ฝีมือดี พร้อมความรู้อัดแน่นราวกับสารานุกรมเคลื่อนที่เกี่ยวกับวรรณกรรมซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีของยุโรปและอเมริกาใต้ในสองสามศตวรรญก่อน
อาหารระหว่างทาง – อาหารพร้อมรับประทานบนรถบัส
วันเปลี่ยนเป็นคืน และกลางคืนข้ามมาเช้าอีกวัน ในที่สุดเราก็มาถึงเม็นโดซา (Mendoza) ที่ซึ่งผมต้องใช้เวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการหาวิธีเดินทางจากใจกลางเมืองไปยังชานเมืองและต่อไปยังบ้านที่ผมจะเข้าพักในสองสามวันข้างหน้า และผมได้เจออีกบทเรียนของการเดินทางด้วยรถโดยสาร ครั้งนี้เป็นรถประจำทาง ผมศึกษาว่ารถคันไหนที่ผมต้องขึ้น และเจอป้ายรถที่ใกล้ที่สุดสำหรับขึ้นรถคันนั้น หรืออย่างน้อยที่ผมคิด ผมมาถึงเพื่อทันแค่เห็นท้ายรถวิ่งออกไป ไม่เป็นไร รอคันใหม่ได้อีกแค่สิบนาที ดังนั้นผมจึงยืนรอ มองผู้คนผ่านไปมารีบเร่งทำอะไรในชีวิตประจำวันของพวกเขา จากระยะไกลผมมองเห็นรถคันใหม่วิ่งเข้ามา มันจอดห่างออกไปประมาณสองสามร้อยเมตร ผมหยิบกระเป๋าเตรียมที่จะขึ้น รถออกจากที่จอดแล้ววิ่งมาทางป้ายที่ผมยืนรอ แต่มันไม่ได้ชะลอและเร่งเครื่องผ่านผมไป ผมโบกมืออย่างลุกลี้ลุกลน คนขับโบกมือส่งสัญญาณให้ผมรอคันต่อไป ผมคิดว่าผมอาจจะดูผิดคัน ผมเลยเดินไปตรงจุดที่รถจอดก่อนหน้านี้แล้วยืนรอคันถัดไปที่จะมาถึงในอีกสิบนาที ผมสามารถมองเห็นมันวิ่งเข้ามา และอีกครั้งพาดกระเป๋าขึ้นหลังเตรียมพร้อมกระโดด แต่รถวิ่งผ่านป้าย และชะลอตัวมาจอดที่ป้ายถัดไป ป้ายที่ผมยืนคอยอยู่ก่อนหน้า ผมตระหนักในที่สุดว่าถึงแม้รถจะมาถึงทุกสิบนาที เพื่อความสะดวกแก่ผู้โดยสาร รถจะจอดที่ป้ายอีกป้าย ผมยืนนิ่งอย่างมั่นใจ ว่ารถคันถัดไปจะมาจอดตรงที่ผมยืนรอพอดีในที่สุดรถบัสก็มาถึงที่จุดที่ผมรออยู่ อีกสี่สิบนาทีหลังจากนั้นผมไปถึงบ้านของเจ้าของที่พัก
หลุม Bar-B-Q มีอาหารอร่อยๆ มากมาย
งานครอบครัวที่มีแขกที่เยี่ยมยอด
ตลอดสองวันถัดมาผมสนุกสนานกับการใช้เวลาในเม็นโดซายิ่งนัก มันเป็นวันสุดสัปดาห์ และวันสุดสัปดาห์คือช่วงเวลาสำหรับครอบครัว ในวันอาทิตย์มีแขกจากเม็กซิโกมาพักเพิ่ม รวมถึงญาติๆ ของเจ้าของที่พักมาเยี่ยม พวกเราทำบาร์บีคิวกันที่สนามหลังบ้าน และในไม่ช้าก็เต็มไปด้วยอาหารการกินและเครื่องดื่ม เสียงดนตรีเริ่มขึ้นพร้อมด้วยเหล่าคุณลุงสองสามคนกำลังเล่นกีต้าร์และกลองชุด ช่วงบ่ายที่เสียงดังครึกครึ้นแต่สนุกและเป็นที่น่าพอใจ มันคือโอกาสที่จะได้เรียนรู้อย่างละนิดหน่อยของวัฒนธรรมอเมริกาใต้และการดูแลแขกผู้มาเยือน ตกค่ำอาหารหมดเกลี้ยงและไวน์ขวดสุดท้ายก็แห้งขอด เหล่าวงสุราปลาปิ้งก็กระจายแยกย้ายกันกลับบ้าน ทิ้งคนกลุ่มเล็กๆ ช่วยกันทำความสะอาดก่อนล้มตัวหลับสลบเหมือดในคืนนั้น ช่างเป็นค่ำคืนที่วิเศษ
กิจกรรมครอบครัวที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานและเสียงหัวเราะ
มันเป็นเช้าวันถัดมาและด้วยกระเป๋าแพ็คเสร็จเรียบร้อยเตรียมพร้อมออกเดินทาง ผมหารถทัวร์ที่จะพาไปทัวร์ชิมไวน์ ผมมั่นใจว่ารถจะหยุดรับห่างไปแค่หนึ่งช่วงตึกจากที่พัก แต่พอ 15 นาทีก่อนเวลารับผมได้รับข้อความผมต้องไปอีกจุดหนึ่งที่ห่างออกไป 20 นาทีด้วยรถ ผมไม่สามารถหารถโดยสารได้ และการจะเดินไปที่นั่นไม่ต้องถาม ในที่สุดผมสามารถจัดแจงโบกแท็กซี่ กระโดดขึ้นและให้คนขับตบตีนผีพุ่งทะยานไปยังจุดนัด ถึงจุดหมาย ไม่มีใครหรือสิ่งใดปรากฏให้เห็น ปั๊มน้ำมันตั้งอยู่ใกล้ไฮเวย์ ผมรอ และรอต่ออีกหน่อย ผมส่งข้อความ และไม่ได้รับคำตอบ และในที่สุดก็ได้รับข้อความตอบกลับมาว่ารถจอดรอผมอยู่ที่นั่นแต่ผมไม่เห็นรถคันใด ผมตอบไปตามนั้น และได้รับคำตอบว่าที่จริงแล้วรถกำลังอยู่ระหว่างทาง และตอนนี้ก็เลทไปแล้วถึง 20 นาที ในที่สุดรถก็มาถึงและกระเป๋าถูกนำไปจัดเก็บไว้ท้ายรถ – ผมจะถูกหย่อนลงที่สถานีในเม็นโดซา สำหรับการเดินทางต่อไปที่บัวโนสไอเรสหลังจากทริปชิมไวน์
องุ่นที่สวนองุ่นรอฤดูถัดไป
ดื่มด่ำกับไวน์ที่โรงกลั่นไวน์
น่าเสียดายที่ฤดูเก็บเกี่ยวหมดไปนานแล้ว และไร่องุ่นที่เราไปเที่ยวชมก็ไม่ได้อยู่ในขั้นตอนการกดองุ่นบรรจุลงขวด การเก็บเกี่ยวได้ทำเสร็จสิ้นกระบวนการไปแล้ว และตอนนี้ได้ถูกบรรจุในถังเก็บไวน์ขนาดใหญ่ในห้องใต้ดิน เราถูกพาเดินชมไร่องุ่นอย่างรีบเร่ง ด้วยข้อมูลคร่าวๆ ที่แสนสั้นเกี่ยวกับองุ่นว่าเติบโตอย่างไร และข้อมูลอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องเท่าที่จำเป็น ถูกพาชมถังโอ้ค ห้องบรรจุไวน์ที่ลึกและกว้างใหญ่ และจุดชิมไวน์ – และดูเหมือนคนส่วนใหญ่ในกลุ่มกระเหี้ยนกระหืออยากไปที่จุดชิมมากกว่าจะอยากรับรู้ข้อมูลอื่นๆ และไกด์เองก็ดูกระตือรือร้นเร่งรัดให้เราไปชิมไวน์กันเร็วๆ – สุดท้ายก็ใช้เวลาส่วนใหญ่กันที่ตรงนั้น โอกาสที่สูงขึ้นที่คนจะซื้อไวน์กลับบ้านสักขวดสองขวด ใครอาจคิดว่าผมบ่น แต่ผมไม่ได้ชอบไวน์พวกนั้นนัก และคาดหวังมากกว่ากับการได้มาทัวร์ไร่องุ่นที่ดีที่สุดในอาร์เจนตินา ผมไม่เสียใจที่หันหลังกลับและถูกพาขับไปที่อีกป้ายเพื่อขึ้นรถอีกคันโดยละทิ้งไร่องุ่นไว้เบื้องหลัง และมุ่งตรงสู่เมืองหลวงแห่ง แทงโก ในอเมริกาใต้ – บัวโนสไอเรส
