สารพันชีวิตสัตว์โลกที่นี่ช่างน่ามหัศจรรย์เสียนี่กระไร
ไม่มีอะไรในโลกนี้เหมือนกับการพยายามทำตัวให้คุ้นชินกับสัตว์เลื้อยคลานสารพัดชนิดที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต ผมใช้เวลาหกสัปดาห์แรกที่ชายทะเลและหนึ่งในสิ่งเพลิดเพลินที่ได้ถูกแนะนำ นั่นก็คือการได้รู้จักทักทายกับเจ้าสัตว์เลื้อยคลานตัวจิ๋วที่ออกมาเป็นพรวนในเวลาค่ำ รวมตัวเกาะกลุ่มกันอยู่บนเพดานรอบหลอดนีออน “จิ้งจก” คือชื่อที่พวกมันถูกเรียก และใช่มันคือสิ่งมีชีวิตตัวจิ๊ดริ๊ดน่ารัก แค่อย่าได้ริเอามันมาแปะบนส่วนใดๆของร่างกายผม ถึงแม้จะมีความเชื่อว่าหากมันตกใส่คุณมันจะนำพาความโชคดีมาให้
นั่งชิลล์อ่านหนังสือน่าเบื่อในยามค่ำ ไม่มีอะไรจะเพลิดเพลินไปกว่าการนั่งจ้องเจ้าพวกจิ้งจกตัวน้อยไต่คืบคลานบนเพดาน พุ่งลิ้นตะปบแมลงหรือเกาะนิ่งสนิทไร้การไหวติง มีการแบ่งสถานะชนชั้นของเผ่าพันธุ์ จิ้งน้อยย่อมหลีกทางแก่จิ้งเฒ่า หลายครั้งที่ผมได้มีโอกาสร่วมสัมผัสประสบการณ์ ฉากการรุกล้ำเขตแดนของผู้เฒ่าจากเจ้าจิ้งจกเลือดหนุ่ม เริ่มจากเสียงร้องเตือน ตามด้วยการตวัดหางกระดิกขึ้นลงไปมา ในขณะที่ร่างเริ่มขยับพุ่งเข้าหาผู้ล้ำดินแดน ทันใดนั้นการจู่โจมพันตวัดของสองร่างปลุกปล้ำกันระหว่างเจ้าถิ่นและผู้ลุกล้ำไล่ล่ากันอย่างบ้าคลั่งอยู่บนเพดาน แก่งแย่งช่วงชิงกรรมสิทธิ์ดินแดน ศึกกบฏตัวน้อยที่แสนจะเพลิดเพลินได้อรรธรสในการรับชม
นอกจากนี้ยังมีเจ้าตัวที่ดุกว่าซึ่งเป็นเครือญาติร่วมวงศ์ตระกูล “ตุ๊กแก” คือชื่อเรียกและการจำแนกชนิดที่แตกต่างของพวกมัน หรือที่ในภาคเหนือเรียกพวกมันว่า “ตุ๊กต่อ” เจ้าพวกนี้หน้าตาช่างขี้เหร่ยิ่งนัก และคุณก็ไม่อยากเห็นมันสิงสถิตย์อยู่ในบ้าน เพราะมันขับถ่ายไปทั่ว แล้วคุณก็นอนแทบไม่หลับเพราะเสียงร้องของพวกมัน ผมได้พบกับหลายคนที่แค่ได้เห็นมัน ก็กลัวจนถึงขั้นตัวแข็งทื่อและเป็นลมล้มพับกันเลยทีเดียว และพวกมันก็เป็นสัตว์ที่ชอบเอาไว้หลอกเด็กเล็กๆให้กลัว
“ตุ๊กแกจะมาจับตัวหนูแน่ถ้ายังขืนไปที่นั่น เจ้าตุ๊กแกมันจะกัดหนูแน่ถ้าไม่รีบเข้านอนเสียแต่ตอนนี้”
แต่สัตว์พวกนี้ก็ยังไม่มีอะไรน่ากังวลนัก เพราะมันยังมีแมลงสาบยักษ์ที่ขนาดเท่ากับหนูหริ่ง และผมก็ไม่พิศวาสมันอย่างแน่นอน ผมหมายถึง “โน โน โน” ไม่มีทางที่ผมจะรับมันได้ ผมเกลียดแมลงเข้าไส้ แล้วก็ดูเหมือนเมืองไทยจะเป็นถิ่นที่พวกมันรักยิ่งเสียเหลือเกิน และแม้แต่ระเบิดขีปนาวุธที่ฆ่าทำลายล้างโลกก็ไม่สามารถกำจัดพวกมันให้สิ้นซากได้ พวกมันจะยังคงมีชีวิตเดนตายสืบเผ่าพันธุ์กันต่อไปตราบกาลปวสาน
แมงป่องสีแดงและเงาดำ …
นอกจากนั้นยังมีเจ้าแมงป่อง ตัวเล็กสีแดง และตัวสีดำเป็นเงาเมื่อม สิ่งแรกที่จะป้องกันตนเองได้คือการเก็บรองเท้าไว้ในบ้าน แต่ก่อนจะเก็บรองเท้าเข้าบ้าน อย่าลืมที่จะเอาไม้เขี่ยเช็คด้านในรองเท้าเสียก่อนเพื่อกันพลาด และให้แน่ใจว่าพวกมันไม่ได้ซุกซ่อนตัวอยู่ในนั้น อาจจะเพียงสี่สิบเปอร์เซนที่จะปลอดภัยที่จะหยิบจับรองเท้าด้วยมือเปล่า มีอยู่ครั้งที่ผมกลัวจนแทบช็อค ตัวมันใหญ่เป้งดำมะเมื่อม ผมยังจำได้ดีตอนที่ผมได้ไปเที่ยวสวนสัตว์เปิด ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯนักเพื่อถ่ายรายการทีวี ในตู้กระจกพร้อมแผ่นป้ายขนาดใหญ่ ภายในนั้นมีกรงขนาดใหญ่ตั้งอยู่พร้อมกับแมงป่องจำนวนหลายโหล และแผ่นป้ายบอกรายละเอียดเกี่ยวกับหญิงสาวผู้หนึ่งซึ่งนั่งอยู่ในตู้กระจกมาหลายวันโดยที่ไม่ถูกต่อยเพื่อจะบันทึกสถิติ ผมปรารถนาที่จะมีอายุยืนยาวมากกว่าการทำลายสถิติแบบนั้น กลับมาเข้าเรื่อง เช้าวันหนึ่งในวันอาทิตย์ผมนั่งอยู่กับเพื่อนร่วมงาน ดื่มกันเงียบๆอยู่ที่ระเบียงเมื่อเพื่อนของผมขยับเท้าไปมา
“มีอะไรรึ”
“อืม เหมือนมีตัวอะไรกัดเท้าผม”
สองสามนาทีหลังจากนั้นเขาก็ขยับเท้าอีก
“มันยังกัดอยู่รึ”
“ใช่”
ผมตัดสินใจก้มลงดู
“โอ้ พระเจ้าช่วย อย่าขยับเชียวนะ คุณต้องไม่อยากขยับแน่”
สายเกินไป เขากระโดดพรวดและยกเท้าขึ้นแทบจะทันทีที่ผมเปล่งเสียง และผมก็คิดว่าความเร็วปานจรวดนั้นได้ช่วยชีวิตของเขาไว้ได้ เพราะผมเห็นหางของมันตวัดฉกพลาดกระแทกลงพื้นซีเมนท์แทน เมื่อรู้ว่าเป้าหมายพลาด เจ้าแมงป่องรีบคลานหนีไปอย่างรวดเร็วแล้วพวกเราก็ไม่เคยเห็นมันอีีกเลย
งู! สวยงามและเป็นพิษ …
ทีนี้ก็มาถึงคราวของงู มีงูสวยงามอยู่หลากชนิดในประเทศไทย ทั้งสีสันสวย และก็สามารถคร่าชีวิตของคุณได้ ผมเกลียดงูพอๆกับที่ผมเกลียดแมลงสาบ มีงูสีเขียวสวยที่ไม่มีพิษ แล้วยังมีอีกชนิดที่สีเขียวสว่างเหมือนแสงนีออนที่มีปลายหางสีน้ำตาลไหม้ที่สามารถฉุดกระชากวิญญาณออกจากร่างคุณได้ ยังมีจังหวัดหนึ่งในภาคอีสานที่ผมเคยแวะไปเพื่อถ่ายรายการทีวีอีกรายการหนึ่ง และที่เรียกความน่าสนใจก็คือการโชว์จับงูพิษ รวมถึงงูเห่า เพื่อให้นักท่องเที่ยวดู บนเวทีที่มีหมองูและสารพัดงูเลื้อยไปมา ไม่ต่างจากการเล่นรัสเชี่ยนรูเล็ต คือการรักษาชีวิตให้รอด หมองูยั่วงู พยายามเอื้อมมือแตะหัวประหมึ่งพวกมันคือหมาน้อยที่น่ารัก หลังจากนั้นก็จับพวกมันใส่กรงหรือถุง คุณคงพอจะจินตนาการได้ว่าคุณจะมีความสุขขนาดไหน ที่พวกมันถูกจับยัดลงถุงปุ๋ยได้หมดในที่สุด
และยังจะมีพี่เหลือมพี่หลาม สารพัดชนิดที่คุณอาจโชคดีกว่าแมวหรือหมาหรืออะไรที่ขนาดเล็กกว่า เหล่าอสรพิษที่สามารถฆ่าคุณได้เพียงเสี้ยวนาที แถมยังมีนักฆ่าตัวจริงเหมือนพวกที่อยู่ในหมู่บ้านงู ไม่มีอะไรจะสยองพองขนไปกว่าการได้ยินเสียงที่ระเบียงในวันอาทิตย์ และสองสามนาทีหลังจากนั้นคุณก็ได้เห็นงูเห่าสีดำเข้มยาวสองเมตรเลื้อยผ่านหน้าประตูไป ที่ซึ่งเมื่อไม่นานก่อนหน้านี้ผมเพิ่งนั่งอ่านหนังสืออย่างเพลิดเพลินพร้อมกับบุหรี่ในหว่างนิ้ว ผมจ้องมองมันคืบคลานพร้อมๆกับคำนวนหาทางหนีทีไล่ ไม้ตีเบสบอลพอจะเอื้อมถึงแต่ผมก็ไม่กล้าแม้แต่จะคิดเพราะเกรงว่าจะไปดึงความสนใจของมัน เห็นมั้ย ในที่สุดไม้ตีเบสบอลก็มีประโยชน์
งูเห่าสำหรับมื้อค่ำและเครื่องดื่ม
ผมเดาว่างูเห่ามันคงไม่สนใจผมนัก หรือไม่มันก็คงยังจุกกับการตกจากหลังคา ซึ่งผมเริ่มจินตนาการในหัวว่ามันมีที่มาที่ไปจากไหน เพราะถ้ามันอยู่บนหลังคาได้ โอ้ มันก็ย่อมเข้าไปอยู่ในห้องนอนของผมได้อย่างแน่นอน (อย่าลืมเตือนให้ผมเล่าเรื่องงูในโถส้วมในบ้านผม) แต่ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม ในที่สุดเจ้างูก็ได้เลื้อยผ่านเฉลียงแล้วหายตัวไปในพุ่มไม้แค่ระยะเขวี้ยงหิน
สติกลับเข้าร่างหลังจากผ่านมาได้สองสามวันหลังจากเหตุการณ์ระทึกนั้น ใครบางคน ที่ไหนสักที่สามารถจับมันได้แล้วมันก็กลายมาเป็นอาหารจานหลักในคืนนั้น ซึ่งแน่นอนต้องมีวาระการดื่มเหล้าฉลอง เหล้าต้องดึงสติออกจากร่างเสียก่อนที่ผมจะสามารถลิ้มรสเนื้อของมันได้ รสชาติมันคล้ายไก่ เพียงแต่จะรู้สึกอุ่นๆเมื่อกลืนลงกระเพาะ ตามมาด้วยเลือดของมันผสมเคล้ากับเหล้าขาว ซึ่งก็รสชาติไม่เลวร้ายเลยถึงแม้จะร้อนคอเล็กน้อย แต่กระนั้นผมก็ต้องขีดเส้นปิดปากตัวเองเมื่อมาถึงเมนูต่อไป หนูนาตัวอ้วนพีที่นอนพลีร่างรออยู่