ไม่ใช่ชุดปกติสำหรับการทานอาหาร แต่นี่เป็นโอกาสพิเศษ

คุณชอบอาหารไทยไหม?

แต่ละวัฒนธรรมมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในการทำอาหาร และไม่มีสิ่งใดที่ชนชาติไทยจะภูมิใจมากไปกว่าอาหารประจำชาติ แล้วก็ควรจะเป็นเช่นนั้น แรกเริ่มเดิมทีอาหารจานประจำของผมคือข้าวมันไก่แม้ว่าผมจะเบื่อกับมันแต่ผมสั่งได้แค่นั้น มันก็เป็นอาหารจานเหมาะหากคุณหาอะไรอย่างอื่นไม่ได้ มันป็นอาหารสิ้นคิด แต่ที่จริงแล้วยังมีอาหารอื่นๆอีกหลากหลายพันเมนูที่คุณสามารถเลือกได้ตามชอบใจ

สิ่งหนึ่งที่คุณควรจะต้องทำความคุ้นเคยคือระดับความเผ็ดร้อนที่อยู่ในอาหารแต่ละชนิด และแต่ละความพึงพอใจของผู้ปรุงอาหารจานนั้นๆ คุณสามารถสั่งอาหารเมนูเดียวกันจากห้าสิบร้าน โดยที่หน้าตาและรสชาติแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

สำหรับผู้มาเยือนหน้าใหม่ ถ้าคุณอยากจะใช้เวลาในการเรียนรู้สถานที่ต่างๆและผู้คน คุณจะได้สัมผัสประสบการณ์แปลกใหม่เกินกว่าจะคาด ประสบการณ์สุดสยองพองขนที่ผมเคยเปิบพิศดารมาแล้วคือหนูนาและงูเห่า แต่สำหรับคนอื่นๆ สิ่งที่่พวกเขาได้ทดลองชิมนั้นสาหัสยิ่งกว่า เริ่มตั้งแต่แมลงสารพัดชนิด เช่นแมลงที่มีลักษณะเหมือนแมลงสาบทอด ไปจนถึงตั๊กแตน ไข่มดแดง และหนอนที่รู้จักกันดีในชื่อ “รถไฟด่วน” และแม้กระทั่งตีนไก่ ไหนยังจะมีสารพัดน้ำพริกมากกว่าร้อยสูตรจากส่วนผสมสุดเลิศรส แต่ที่อร่อยสุดมักเป็นสูตรโบราณดั้งเดิม

อาหารทะเล

ส่วนผสมจากอเมริกาใต้

เริ่มมีการนำพริกเข้ามาใช้ในครัวไทยโดยชาวโปรตุเกส ซึ่งแน่นอนพริกไม่ใช่เครื่องปรุงพื้นบ้านของไทย พวกมันถูกนำเข้ามาจากทวีปอเมริกาใต้ ผลลัพธ์ที่ได้นำความแปลกใหม่มาสู่ครัวไทยอย่างเกินคาด ผมไม่เคยอ่านเจอบทความว่าความเผ็ดซ่อนลิ้นนั้นมีต้นกำเนิดเมื่อไหร่แน่ แต่มันได้แพร่หลายสู่ภัตตาคารชั้นนำในเมืองหลักๆทั่วโลก แม้กระทั่งในประเทศไทยเอง คุณไม่สามารถเดินไปที่ไหนโดยไม่ชนกับร้านขายอาหารตามข้างทาง ไม่ว่าจะเป็น ก๋วยเตี๋ยว ข้าวมันไก่ ข้าวขาหมู อาหารทะเลสดๆ หรือแม้แต่สารพัดข้าวราดแกง อย่างแน่นอน หนึ่งในเมนูก๋วยเตี๋ยวชามโปรดของผมคือสูตรจากภาคเหนือที่ชื่อ “ข้าวซอย” ซึ่งเป็นเมนูที่ผสมผสานระหวางน้ำแกงแบบกะทิคลุกเคล้ากับเส้นบะหมี่ผสมด้วยไม่เนื้อไก่ก็เนื้อวัว จะว่าไปก็แทบจะเปรียบได้กับสตูว์น้ำกะทิข้นๆใส่เส้น ร้านเด็ดๆส่วนใหญ่ก็คือพวกร้านที่คนขับแท็กซี่จอดพักกินกัน ร้านไหนที่หน้าร้านมีแท็กซี่จอดเยอะๆก็ร้านนั้นแหละ การันตีได้ถึงความอร่อยเชลล์ไม่ต้องชวนชิม แถมราคายังไม่แพงอีกด้วย ในขณะที่ร้านที่รสชาติไม่ได้เรื่องกลับกลายเป็นพวกร้านอาหารนานาชาติที่แอบอ้างว่าเสิร์ฟอาหารไทย แต่ความจริงคือภัตตาคารไทยสัญชาติจีนที่เอาไว้หลอกล่อพวกลูกค้าลิ้นไอ้เข้ไอ้โขง

หนึ่งในเพื่อนสนิทของผมเป็นนักวิจารณ์อาหารไทย และเพราะเพื่อนผมคนนี้ที่ทำให้ผมมีโอกาสค้นพบและได้ลิ้มลองสารพัดเมนูเลิศรสในร้านอาหารที่เสิร์ฟอาหารไทยที่ดีที่สุดในประเทศ แต่ถ้าจะพูดถึงอาหารทะเล เด็ดสุดสำหรับผมคือร้านติดถนนใจกลางเยาวราช เด็ดแซ่บถึงรสอร่อยสุดในปฐพี

ปลาป่นแห้ง

ความหลากหลายในภูมิภาค

แน่นอน แต่ละภาคย่อมมีเมนูเด็ดสูตรเฉพาะ ภาคเหนือจะมีรสชาติหวานนำและรสละมุนลิ้น ภาคกลางจะมีรสชาติหลากหลาย กลมกล่อม และมีกลิ่นอายของครัวจีน ส่วนภาคอีสานจะมีรสชาติที่เด่นชัด โดยเฉพาะหลายเมนูหลักจากปลาร้า และเป็นต้นกำเนิดของอาหารขึ้นชื่อ – “ส้มตำ” ในขณะที่ภาคใต้จะเป็นอาหารรสเผ็ดจัดจ้านซ่านลิ้นที่สุดในประเทศ

ถึงแม้จะได้รับการกล่าวสรรเสริญถึงความเลิศเลอของอาหารไทยในระดับนานาชาติ ตัวผมก็ยังไม่ถึงกับหลงใหลในรสชาติถุงที่สุด เพราะผมโตมาจากขนมปังและมันฝรั่ง แต่เมื่อใดก็ตามที่มีโอกาสรับประทานอาหารกับเพื่อนๆ ผมจะสนุกกับสารพัดกับข้าวที่หลากหลายและได้แชร์กันชิมมากกว่าอาหารจานเดียว

ทุกคนชื่นชอบ: Phad Thai

อาหารหลักและของว่างระหว่าง – บุฟเฟ่ต์ตลอดวัน

สำหรับนักท่องเที่ยวที่มาจากประเทศที่มีอาหารที่อ่อนโยน รวมถึงทุกประเทศในยุโรป แม้แต่ฝรั่งเศส ต้องใช้เวลากว่าจะเคยชินกับความแปลกพิศดารของการกินอาหารแบบคนที่อยู่ที่นี่ เพราะถึงแม้จะมีมื้ออาหารหลักตามปกติ แต่ระหว่างมื้อ มันช่างเต็มไปด้วยอาหารว่างรองท้องให้ชวนน้ำลายสอได้ตลอดวัน จะก๋วยเตี๋ยวสักชาม ต่อด้วยข้าวอีกจาน อาหารว่างอีกสักหน่อย อร่อยกันต่อเนื่องไม่หวาดไม่ไหว ไม่ต่างจากบุฟเฟต์ แถมจมูกเจ้ากรรมก็ยังสูดกลิ่นยั่วยวนของสารพัดอาหารและขนมขบเคี้ยวแสนอร่อยที่โชยมาจากโต๊ะข้างๆให้อยากชิมได้อีกไม่รู้จบ

การกินจุบจิบระหว่างวันนี่ก็อีก เป็นเรื่องที่ทำให้ผมจะบ้าตาย ไม่ว่าจะอยู่ที่นี่มานานแค่ไหนก็ตาม ผมเน้นมื้อหลักสามมื้อต่อวันและไม่กินอะไรอีก อาหารเช้า ตามด้วยมื้อเที่ยง และอีกเมนูสุขภาพในมื้อค่ำ มีบางครั้งที่ผมวุ่นๆจนไม่มีเวลากินข้าวเที่ยงแล้วก็เริ่มโหยตอนช่วงบ่ายสอง ผมจะตัดสินใจว่าระหว่างหยุดพักงานที่ทำหัวหมุนอยู่ตอนนี้หรือจะอัดต่ออีกสักครึ่งชั่วโมง เพื่อให้งานเสร็จสิ้นก่อนจะไปกิน

ผลไม้สดพร้อมรับประทาน

แต่ผมต้องยอมรับความสามารถของคนประเทศนี้จริงๆ เพราะการกินทั้งวันไม่ใช่อุปสรรคของพวกเขา เช่นหลังมื้อเช้าที่เพิ่งอิ่มไป เขาจะมีขนมปังอีกสักชิ้น ชาไข่มุก หรือแฟรปเป้แก้วโปรดตั้งอยู่บนโต๊ะ นิ้วพิมพ์งานไป ในขณะที่ปากก็ขยับเคี้ยวของกิน หรือแม้แต่หลังพักเที่ยงที่เพิ่งอิ่มกับข้าวมาใหม่ๆ พวกเขาก็ยังสามารถตามด้วยผลไม้นานาชนิดถุงโต หรือแม้แต่ โอ้ พระเจ้า ชีสเค้กชิ้นโตนั่นคืออะไร! กว่าจะหมดวันทำงาน ถ้าผมคำนวนไม่ผิด พวกเขาบางคนอาจจะสวาปามอาหารเข้าไปแล้วกว่าสามพันห้าร้อยแคลเลอรี่ และนั่นยังไม่รวมถึงมื้อค่ำที่่ยังสามารถเพิ่มได้อีกถึงห้าร้อยแคลเลอรีหรือกว่านั้น และคงไม่ผิดนัก และอย่างไม่แปลกใจ ว่าทำไมประเทศไทยจึงเป็นสวรรค์แห่งการกินติดโผท็อปลิสต์ของโลกทุกปี อเมซิ่งไทยแลนด์ ประเทศแห่งการบริโภคกันได้ทั้งวันทั้งคืน