วีรบุรุษกรีกในศิลปะอันวิจิตรในริโอ

ริโอเป็นเมืองที่มีมากกว่าชายหาด

… แม้ว่าชายหาดเหล่านั้นจะยอดเยี่ยม

ผมอยู่ที่รีโอหลายวัน และเมื่อผมเริ่มคุ้นเคยกับตัวเมืองและบรรยากาศผมก็รู้สึกสบายขึ้น ใช่ ผมเริ่มที่จะรู้จักระแวดระวังกับสิ่งรอบตัว และมั่นใจว่าประตูรั้วของอพาร์ทเม้นท์ล็อคสนิททุกครั้งที่ผมออกมา ผมเริ่มที่จะสนุกสนานกับเมืองและสถานที่เที่ยวและเที่ยวไปตามที่พื้นที่ต่างๆมากขึ้น ถึงแม้ภาษาที่แตกต่าง ผมสื่อสารด้วยภาษาสเปนที่กระท่อนกระแท่นและคำผิดแผกของภาษาโปรตุเกส และอีกเยอะกับภาษาอังกฤษแกรมม่าผิดๆ แต่ทุกอย่างก็ดูจะไปได้ดี

ผมเคยมาที่รีโอ และครั้งนั้นไปเที่ยวที่ รูปปั้นสูง 30 เมตร ของ Cristo Redentor (Christ the Redeemer) ที่โด่งดัง และจ้องมองลงมายังวิวเมืองที่แผ่ขยายเบื้องล่าง สร้างเสร็จสมบูรณ์ในปีค.ศ. 1931 รูปปั้นเป็นสถานที่เที่ยวที่น่าทึ่ง และได้รับการขนานนามเป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ผมแนะนำอย่างยิ่งสำหรับนักท่องเที่ยว และที่ดียิ่งขึ้นคือ คุณจะได้เห็นวิวที่สวยตระการตาของหาดโคปาคาบานา และอิปาเนมา (Copacabana and Ipanema beaches) แม้ว่าจะมีหลายวิธีที่จะไปที่ยอดเขาและรูปปั้น การขึ้นรถกระเช้าเป็นวิธีที่เห็นวิวมากที่สุดและคุ้มค่ากับการเที่ยว รถกระเช้าพาคุณขึ้นไปบนฐานเบื้องล่างรูปปั้น และแค่เพียงปีนขึ้นไปด้วยการเดินเท้าอีกนิดหน่อย และนั่นคือจุดที่ทุกคนถ่ายเซลฟี (ดังนั้นอย่าหวังที่จะได้รูปคุณเพียงคนเดียวโดยไม่ติดนักท่องเที่ยวคนอื่น หรือใกล้ๆ รับประกันว่าไม่มีทางเป็นไปได้) การที่จะมาเที่ยวครั้งที่สองก็คุ้มค่า แต่ผมอยากที่จะเห็นอะไรอื่นๆ อีกในเมื่อผมมีโอกาส การไปภูเขาชูการ์โลฟ (Sugarloaf) เป็นอีกหนึ่งในรายการของผมเช่นกัน ถึงแม้มันจะถูกดึงลงจากรายการต้นๆ หลังจากที่ผมได้มีโอกาศไปทำงานการถ่ายทำภาพยนตร์ที่ใช้ชูการ์โลฟและร้านกาแฟบนยอดเขาเป็นสถานที่ถ่ายทำ (มีการจำลองในสตูดิโอในกรุงเทพฯ ไม่ได้ไปจริงๆ) – ผมเกรงว่าสถานที่จริงจะน่าผิดหวังเมื่อเทียบกับฉากของเราหรือไม่ผมก็จะตระหนักถึงสิ่งที่ขาดไปจากฉากของเรา กระนั้น Sugarloaf จะต้องไปเยือนอีกครั้งโอกาสอื่นๆ ผมก็เลยเดินเท้าสำรวจเมืองเก่าแห่งรีโอที่เรียกว่า Cinelandia.

 

 

 

 

 

 

หอศิลป์  โบสถ์   วัฒนธรรม

นักท่องเที่ยวสามารถเห็นหลากหลายสิ่งสะดุดตา และแม้ว่าจะมีทัวร์ครึ่งวันที่โฆษณาว่าจะโชว์ทุกอย่างให้คุณเห็น จากประสบการณ์ส่วนตัวที่ดีที่สุดคือการใช้เวลาเต็มวันที่นั่น เพราะการเดินทัวร์จัดแค่เห็นตึกจากภายนอก และการเยี่ยมชมโรงละครอย่างรวดเร็วตามด้วยการพักดื่มกาแฟเป็นการจบทริป ผมว่าอย่างน้อยควรจะหนึ่งวันแล้วแต่ว่าคุณอยากจะเห็นหรือดูอะไร มีพิพิธภัณฑ์และอาร์ตแกลเลอรีหลายที่ โบสถ์ ตลอดจนหอสมุดและโรงละครแห่งชาติ ตอนผมมารีโอครั้งแรกและใช้รถประจำทางจากสนามบินมาที่พัก ผมผ่านย่านนี้และได้เห็นผ่านตาพวกสถาปัตยกรรมสวยๆและถนนที่พลุกพล่าน วันที่ผมตัดสินใจที่จะเดินและสำรวจย่านนี้ ถนนเต็มไปด้วยผู้คน และจัตุรัสเล็กๆ และซอยแคบๆ เต็มไปด้วยบูท เต็นท์ รถเข็นที่ขายสารพัดของหลากหลายที่คุณจะสามารถนึกได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งรอบๆ บริเวณสถานีซีเนลันเดีย (Cinelandia) ผมลงที่ คันเดลาเรีย (Candelaria) เพื่อสำรวจพื้นที่ ที่แรกคือ Igreja de Nossa Senhora de Candelaria  โบสถ์เล็กๆ ที่งดงามด้วยการตกแต่งภายนอกด้วยหินอ่อน ผมน่าจะใช้เวลาแวะชมด้านในสักหน่อย แต่ตัดสินใจมุ่งไปอาร์ตแกลเลอรีอีกสองแห่งแทน

 

 

 

 

 

เหรียญและเงินจากทั่วโลก

เพียงแค่ไม่กี่ก้าว ตั้งตระหง่านอยู่คือ Centro Cultural Banco do Brasil (CCBB Rio de Janeiro) หรือศูนย์วัฒนธรรมธนาคารแห่งบราซิล สถาปัตยกรรมยุคนีโอคลาสสิคสร้างแล้วเสร็จในปีคศ.1906 บริหารโดยธนาคารแห่งบราซิล ประกอบด้วยโรงละคร คอฟฟี่ช็อปนั่งสบาย และหลายชั้นที่แสดงนิทรรศการศิลปะต่างๆ สองชั้นบนสุดน่าจะเป็นที่น่าสนใจของนักสะสมกษาปณ์เพราะเป็นคลังรวมเหรียญสะสมและธนบัตรจากแทบทุกมุมของโลก ตอนที่ผมาเข้าเยี่ยมชมตึกกำลังจัดแสดงงานนิทรรศการ “De Stijl” แห่งศตวรรษที่ 20 โดยศิลปินชาวดัตช์ Piet Mondrian ไฮไลท์รายละเอียดงานเขียนไว้ว่า

“Panorama”

จัดแสดงภาพวาด ภาพร่างสถาปัตยกรรม รูปหล่อ เฟอร์นิเจอร์ เอกสาร ช่วงเวลาที่ผลงานออกสู่สาธารณะ และภาพถ่ายของการเคลื่อนไหวของศิลปินชาวดัทช์ยุคใหม่ “De Stijl” ซึ่งเริ่มปรับเปลี่ยนในปีคศ.ศ. 1917 และศิลปินภาพเพ้นท์ชื่อดังแห่งยุค Piet Mondrian

เหล่าศิลปินวาดภาพแนวศิลปะองค์รวมด้วยการใช้แม่สีสร้างสรรค์ผลงานไร้กฎ เรียบง่าย สะอาดตา จินตนาการแห่งอนาคต นิทรรศการยังแสดงผลงานศิลปะนามธรรมของม็องเดรียน

นิทรรศการเปลี่ยนไปเรื่อยๆและมักจะมีอะไรน่าค้นหาที่ตึก CCBB

 

 

 

สิ่งมีชีวิตที่เปลือยเปล่าที่ลอยอยู่ในอวกาศ

คล้ายคลึงกันและเพียงไม่กี่ก้าวจากที่นั่นคือ Centro Cultural dos Correios หรือศูนย์ฒนธรรม ไปรษณีย์วั สถานที่แห่งนี้แม้ว่าจะเล็กกว่าที่ธนาคาร แต่ก็มีนิทรรศการที่น่าสนใจยิ่ง และการขึ้นลิฟท์เป็นสิ่งที่ต้องลอง ตอนที่ผมไปนั้น มีงานนิทรรศการที่น่าสนใจของ Ferdinand Pettrich ศิลปินปั้นรูปหน้าชื่อดังแห่งชาติ กับอีกนิทรรศการที่น่าสนใจมากเช่นกัน ผลงานของ Flora de Morgan-Snell ศิลปินฝึกด้วยตนเองที่ผลงานได้รับอิทธิพลโดยศิลปะยุคโบราณ เช่น Homer’s Odyssey, Paradise Lost โดย John Milton และ Hell โดยDante Alighieri จากคอมมาดี้ชื่อดังของเขา งานศิลปะของ Morgan-Snell ถ่ายทอดแนวคิดความเป็นอยู่ของเทพที่เป็นตำนาน ที่อิสระจากกฎแรงโน้มถ่วง การแสดงงานศิลปะของเธผ่านรูปปั้นความงดงามของเรือนร่าง และอิสระนี้ส่งให้ผลงานเสมือนดั่งล่องลอยอยู่บนอากาศ ในบรรดางานนิทรรศการที่สวยงามทั้งหลายที่ผมได้มีโอกาสชม นิทรรศการแห่งนี้ และผลงานศิลปะเหล่านี้คือหนึ่งในผลงานที่ผมชื่นชอบเป็นพิเศษ และผมจะทิ้งท้ายคุณด้วยภาพถ่ายผลงานอันสุดน่าประทับใจไว้ ณ ตรงนี้