ความฉลาดในการเลือกอาหาร
ปรารถนาอย่างยิ่ง ตอนนี้เลยที่ผมอยากจะได้แฮมเบอร์เกอร์ชิ้นโตพร้อมกับเฟรนช์ฟราย ผมยอมรับว่าบางครั้งผมก็พ่ายกิเลสสั่งอาหารจากบริการส่งถึงบ้านด้วยเลขจำง่ายสี่หลักพวกนั้น ผมไม่ได้รู้สึกผิดหรอกนะ การทำอะไรตามใจบ้างนานๆทีไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย แค่ระวังอย่าให้ติดเป็นนิสัยก็พอ นั่นคือความคิดของเมื่อวาน แต่วันนี้ก็เป็นเรื่องของวันนี้ที่ผมกำลังรอรับประทานอาหารมื้อค่ำอยู่ เปล่า ผมไม่ได้สั่งเบอร์เกอร์เนื้อชิ้นโตโปะชีสฉ่ำเยิ้มหรือมันฝรั่งทอดชุ่มน้ำมัน ผมสำนึกทันและเปลี่ยนใจไปสั่งก๋วยเตี๋ยวน้ำใส่หมูไม่กี่ชิ้นแทน แต่ก็อดที่จะชั่งใจไม่ได้ว่าเมนูไหนกันแน่ที่มีสารอาหารมากกว่ากัน ผมนึกถึงอาหารเหล่านี้ในขณะที่ผมกำลังมองการเตรียมอาหารบนโต๊ะที่เต็มไปด้วยผักหลากหลายชนิด ผมตื่นเต้นดีใจมากกับการเตรียมตัวต้อนรับอาคันตุกะจากกรุงปักกิ่งในวันสองวันที่ผ่านมา และวันนี้พวกเราก็พร้อมเต็มที่กับความอร่อยจากเมนูหม้อไฟและแทบรอไม่ไหวที่จะบรรจุมันลงกระเพาะ
อย่าตามแฟชั่น แต่มีเหตุผล ในการเลือกอาหาร
อย่างที่ผมบอกเสมอผมไม่ใช่กูรู ไม่ใช่นักไดเอท โภชนากร หรือแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญทางด้านอาหาร ผมแค่อยากจะแชร์ข้อมูลทางเลือกของอาหารที่ผมบริโภคอย่างมีสติ (และอย่างลืมตัวเป็นครั้งคราว) ทางเลือกแบบมีสติก็มักจะลงตัวกับการเลือกเมนูที่มีประโยชน์และคุณค่าทางอาหาร แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าจะมีสักกี่คนที่เห็นว่าวิธีเลือกของผมมีประโยชน์ต่อสุขภาพ แต่ก็อีกนั่นแหละ สิบปีก่อนเราถูกเตือนว่าไม่ควรจะบริโภคไข่ด้วยซ้ำ จู่ๆปัจจุบันการบริโภคไข่สักครึ่งโหลต่อวันกลับไม่ใช่ปัญหา เช่นเดียวกับการบริโภคผลิตภัณฑ์จากนม ไม่ว่าจะนมสด ชีส หรืออื่นๆ ที่เคยถูกติงว่าควรบริโภคในปริมาณจำกัด รวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารจากธรรมชาติอีกมากมายที่หลังจากนั้นเสมือนจะไม่เลวร้ายอีกต่อไป (คุณปู่ของผมอยู่ถึง 99 ปี และท่านก็เอร็ดอร่อยกับการบริโภคเบคอนและไข่จนถึงชีวิตวันสุดท้ายของท่าน คิดดูสิ)
การพยายามลื่นไหลไปกับข้อมูลทางออนไลน์เกี่ยวกับสิ่งที่คุณควรหรือไม่ควรกินนั้นใช้เวลามากเสียจนคุณลืมมื้ออาหาร แล้วสุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะคว้าขนมแท่งหวานๆที่อยู่ใกล้ตัวสุด หรืออาหารง่ายๆที่อยู่ตรงหน้า คุณอาจเคยได้ยินสำนวนของฝรั่งที่ว่า “กฎนิ้วหัวแม่มือหรือนิ้วโป้ง”… Read more...
อ่านต่อไป...