ถนนไปติติกากา

มีทะเลสาบซ่อนตัวสูงอยู่ในเทือกเขาแอนดีส ทะเลสาบที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในอเมริกาใต้ ทอดตัวกั้นเขตแดนระหว่างประเทศเปรูและโบลีเวีย สำหรับอุทกวิทยาสติเฟื่องแบบผม สายน้ำไหลรวมตัวจากแม่น้ำ 27 สาย และกวาดพื้นที่ราว 58,000 ตารางกิโลเมตรซึ่งใหญ่กว่าประเทศเนเธอร์แลนด์ หรือเบลเยียม หรือสวิตเซอร์แลนด์ และทะเลสาบมีขนาดใหญ่กว่าประเทศบรูไน ลักแซมเบอร์ก และสิงคโปร์รวมกัน ติติกากาคือชื่อของมัน และถึงแม้มันอยู่ที่ความกดอากาศเกือบจะถึง 4,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล มันก็ยังถูกก่อกวนจากมนุษยทั้งทางตรงและทางอ้อม ไม่ว่าจะจากมวลขยะ ตามมาด้วยสภาวะโลกร้อน

ทะเลสาบสามารถเข้าถึงได้จากหลายทาง แต่หนึ่งในเส้นทางที่สวยที่สุดคือถนนจากคุซโกไปปูโน หรือที่เรียกกันว่าเส้นทางแห่งอาทิตย์ ถึงแม้ว่าจะใช้เวลาทั้งวันในการเดินทาง รถโดยสารจะหยุดพักหลายจุดตามเส้นทางเพื่อให้แวะชมทัศนียภาพในเมืองเล็กๆ ตลาด และพิพิธภัณฑ์หนึ่งหรือสองแห่ง หนึ่งในสถานที่ที่สวยงามที่สุดคือถนนที่ทอดตัวยาว สูงบนเทือกเขา เหน็บหนาวปกคลุมด้วยหิมะช่างน่าตื่นใจ La Raya Pass เส้นทางที่สูงสุดในภูมิภาค

หนึ่งในจุดหยุดชมจุดแรกๆ คือโบสถ์ซานเปโดรแห่งแอนดาฮวยลิลลาสในเมืองเก่าเล็กๆ ที่สวยงามที่ชื่อเดียวกัน มีตลาดกลางเมืองตั้งอยู่หน้าโบสถ์ … Read more...

ข้อผิดพลาดด้านที่พัก

อุณหภูมิเริ่มเย็นและอากาศเบาบางลง ผมตื่นแต่เช้า อาบน้ำ แพ็คสัมภาระ พอถึงเวลาแปดโมงผมลงมาชั้นล่างเพื่อออนไลน์หาที่พักใหม ่เพราะผมจะไม่พักที่นี่ต่ออีกคืนเป็นแน่ ราวเก้าโมงเช้าที่เซิร์ชหา ผมก็เจอห้องพักที่หนึ่งดูพอใช้ได้และอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ทำการจอง จ่ายเงินผ่านแอปออนไลน์ ผมเดินทางไปยังที่พักตามแผนที่ ตัดสินใจเดินลงจากเขาเพราะมันเป็นทางลงหรืออย่างน้อยระดับก็ไม่ชันมาก ผมพบถนน และเริ่มมองหาเลขที่บ้าน ติดต่อผู้จัดการห้องพักสำเร็จ ได้รับเส้นทางที่พักมาใหม่ ในที่สุดผมก็หาเจอ และค้นพบว่าผมเดินผ่านมันไปหลายรอบมากระหว่างค้นหาที่พักก่อนหน้านี้ ติดต่อผู้จัดการผ่านวอทส์แอป (whatsapp) อีกครั้ง เพื่อขอเข้าทางประตูหน้า แต่ถูกบอกให้กลับมาอีกทีตอนบ่ายสองเพื่อเช็คอิน ผมถามว่าทำไมในเมื่อผมมาถึงที่พักแล้ว และอย่างน้อยผมก็อยากฝากกระเป๋าไว้ก่อนจะได้ไม่พะรุงพะรังเวลาเดินเที่ยว ได้รับการตอบกลับสองสามนาทีหลังจากนั้นว่ายังไงผมก็ต้องกลับมาอีกทีตอนบ่ายสองเพราะว่า ‘ผู้จัดการ’ กำลังอยู่ในชั้นเรียนที่มหาลัย

ด้านหน้าของที่พักปิดประตูเหล็ก ไม่มีป้ายใดๆ แค่บ้านเลขที่เล็กๆ เมื่อแขกที่พักอยู่ข้างในเดินออกมา ผมจึงผ่านเข้าไปได้เพราะผมไม่มีกุญแจ ทางเข้านำไปยังที่จอดรถ ที่ระเกะระกะไปด้วยอุปกรณ์ก่อสร้าง มีมอเตอร์ไซต์จอดอยู่ และสิ่งก่อสร้างอะไรสักอย่างที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ดีซึ่งผมคิดว่าน่าจะเป็นเคาเตอร์รีเซฟชั่นและบันไดสู่ชั้นบน เดินขึ้นบันได เห็นได้ว่าตึกถูกดัดแปลงเป็นอพาร์ทเม้นท์ หรือห้องพักซึ่งยังคงก่อสร้างอยู่ ผมหันหลังกลับหลังจากเดินขึ้นไปถึงชั้นสาม โชคดีที่ผมสังเกตว่าประตูผลักเปิดออกได้จากด้านในโดยไม่ต้องใช้กุญแจ ผมเดินออกไปและตั้งใจว่าต้องหาที่พักอื่นสำรองอาไว้ด้วย ในที่สุดผมก็เจออีกที่หนึ่งไกลออกไปสามกิโลอีกฝากของเมือง ค่อยๆเดินกลับ ผ่านตรอกและถนนในคูซโก ผมเข้าพักแล้วจัดการกับปัญหาที่พักก่อนหน้าที่เวปจองห้องพักชาร์จเงินผมไปแล้ว ปาเข้าไปเกือบเที่ยงกว่าผมจะได้เดินกลับเข้ามาในเมืองและหาร้านอาหารในตลาดสำหรับมื้อกลางวัน

ช็อคโกแลต

หลังจากใช้เวลากว่าหนึ่งวันเดินเที่ยวชมเมืองคูซโกทุกตรอกซอกซอย ผมตั้งตาคอยวันถัดไป ที่ผมวางตารางไว้ว่าจะเดินทางลงใต้ คูซโกเริ่มแพง อากาศยังดีอยู่ … Read more...