ปัญหาในตุรกี – ทหารและเสียงกระหึ่มเหมือนปืน

ต่อมเดินทางท่องโลกถูกกระตุ้น

ผมรักการเดินทางท่องเที่ยว และผมก็รักการขับรถตะลุยเที่ยวไปไกลๆเสมอ ชมวิวทิวทัศน์สองข้างทาง หยุดพักระหว่างเส้นทางเพื่อชื่นชมกับธรรมชาติ หรือแค่นั่งพักและมองผู้คนผ่านไปมา ช่วงจังหวะมหัศจรรย์ใจ เมื่อตกอยู่ท่ามกลางช่วงเย็นที่สงบเงียบ อาทิตย์ค่อยๆอัสดงละขอบฟ้า เหล่านกบินกลับรัง ความเดียวดายพร่่ำเพรียกเปล่งสำเนียงเสนาะ แคมป์กองไฟบนชายหาดของอ่าวจอร์เจียนในแคนาดา

ผมรู้ มันช่างไกลห่างจากเมืองไทยยิ่งนัก และเรื่องราวเหล่านั้นสมควรจะเหมาะกับเวลาอื่น แต่มันคือฉากที่เหมาะเจาะเข้ากันกับเรื่องราวการเดินทางอื่นๆ และรสชาติเข้มข้นที่เราไม่ได้คาดคิดว่าจะประสบเมื่อเราก้าวออกจากวิถีชีวิตที่จำเจในแต่ละวันเพื่อเปิดโลกทัศน์ในภูมิภาคอื่น เท่าที่ความโชคดีจะอำนวย (ผมรู้ จะมีความบังเอิญสักกี่ครั้งที่เราได้เผชิญในหนึ่งชีวิต ใช่มั้ย?) ผมได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนของเพื่อนที่เอ่ยมาว่าช่องสถานีกำลังมองหาผู้ผลิตรายการคนใหม่สำหรับรายการท่องเที่ยวต่างประเทศ ผมโทรหาผู้ผลิตรายการคนนั้นและถูกเรียกตัวเข้าสัมภาษณ์ สรุปสั้นๆตลอดสองปีถัดมาผมได้ทำงานรายการทีวีที่ทุกอาทิตย์นำเสนอเรื่องราวสุดแปลกประหลาดพิลึกพิลั่นในเมืองไทยและจากทั่วโลก ภายใต้ชื่อรายการ “ตามไปดู” งานที่ผมรับผิดชอบน่ะรึ? ช่วยเตรียมการผลิตในต่างประเทศ มีการประชุมหลายเรื่องหลายรอบเกี่ยวกับประเทศที่ทางรายการต้องการไปถ่ายทำ และมักจะมีการนำเสนอว่าอยากให้ไปถ่ายทำที่ปารีส ลอนดอน นิวยอร์ก เมืองและประเทศต่างๆที่เคยทำกันมาแล้ว ดังนั้นผมจึงเริ่มผลักดันประเทศอื่นและภาคพื้นอื่นๆของโลก นั่นก็เพราะว่าแรงกระตุ้นต่อมเดินทางท่องโลกของผมไปยังจุดหมายปลายทางที่น่าตื่นตาต่างๆที่ผู้คนส่วนมากได้แต่ฝันถึง และแล้วในเช้าวันหนึ่งที่อากาศเย็นในเดือนกุมภาพันธ์ พวกเราได้ลงเครื่องที่สนามบินอันการาในตุรกี ข้อตกลงสัญญาใช้เวลาเตรียมงานกว่าสองเดือน เราเดินทางไปตุรกีโดยสายการบินตุรกีแอร์ไลน์ สนับสนุนการผลิตรายการโดยการท่องเที่ยวแห่งตุรกี

อังการา ตุรกี – ทหารยินดีต้อนรับ

เครื่องลงจอด และพิธีกรของเรา Read more...

อ่านต่อไป...

ภาษา ภาษาศาสตร์ วรรณคดี

หารายได้จากภาษา

จากโชว์หนึ่งกลายเป็นอีกโชว์ ชีวิตก้าวต่อไป ผมทะยานจากงานหนึ่งสู่งานหนึ่ง เพิ่มเติมด้วยงานฟรีแลนซ์ ใช้เวลาอาศัยอยู่ที่เชียงใหม่และทำงานไปด้วยประมาณหนึ่งปีก่อนย้ายกลับกทม. ซึ่งตอนนั้นบรรยากาศทางการเมืองตึงเครียดพอสมควร ผมเก็บมอเตอร์ไซค์ไว้ และมันก็เป็นยานพาหนะเพียงอย่างเดียวที่ผมใช้เดินทางทั่วกรุง และในค่ำคืนหนึ่ง ท่ามกลางรายงานข่าวการประท้วงและสถานการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น มันเริ่มไม่ปลอดภัยที่จะเดินทางในระยะหนึ่งกิโลจากที่ทำงานกลับบ้าน เพราะผมต้องขี่ข้ามถนนเส้นหลัก ซึ่งข่าวว่ามีกลุ่มมอเตอร์ไซค์พกอาวุธและซุ่มยิงกราดใครต่อใครหรืออะไรก็ตาม ในขณะที่ฝ่ายทหารพยายามจับกุมกลุ่มเหล่านั้น ทั้งเมืองตกอยู่ในสภาวะรอลุ้นกับความไม่รู้ เป็นการปราบจราจลทางการเมืองครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสประสบการณ์ (แต่น่าเสียดายที่ไม่ใช่ครั้งสุดท้าย) ผมใช้เวลาช่วงค่ำติดตามความคืบหน้าเมื่อข่าวใหม่เข้ามาที่ออฟฟิศ พอรุ่งเช้าถึงปลอดภัยที่จะเดินทางกลับบ้าน ผมใช้เวลายี่สิบสี่ชั่วโมงถัดมาอยู่แต่ในบ้านอย่างเงียบๆ ผมว่าผมอาจจะคิดต่อพูดต่อเกี่ยวกับประเด็นการเมือง และบางทีผมอาจจะ แต่ในฐานะที่เป็นชาวต่างชาติ จะดีกว่าถ้าผมสงบปากสงบคำ และยิ่งสถานการณ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ยิ่งควร

แปลวรรคที่ไม่มีสิ้นสุด

อย่างที่บอก ผมรับงานแปลฟรีแลนซ์ และในไม่ช้าก็กลายเป็นได้แปลสคริปท์ต่างๆของรายการท่องเที่ยวและสารคดี ผมซื้อพจนานุกรมแปลของ อ.สอ เสถบุตร ครบเซ็ต (ผมยังมีเซ็ตพจนานุกรมแปลอังกฤษไทยและไทยอังกฤษอยู่จนถึงทุกวันนี้) และเริ่มคุ้นเคยกับการเรียงตัวอักษรและค้นหาความหมายของคำต่างๆ ผมเรียนรู้ศัพท์ได้มากขึ้นในสองถึงสี่ปีถัดมากว่าตอนสองปีก่อนหน้านั้นเสียอีกและศัพท์ส่วนใหญ่ที่เกี่ยวเนื่องกับรายละเอียดและเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ ภาษาที่เจาะจงพิเศษ คำ และอื่นๆอีกมาก และผมเริ่มเห็นความเหมือนกัน Read more...

อ่านต่อไป...

จากผู้แข่งขันไปจนถึงนักแสดงละคร

ความพยายามครั้งแรกในการแสดง

สุรีรัตน์ล่องหนและผม นักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องที่ช่วยให้เธอหายตัวได้ ผมสาบานเลยว่าแม้แต่ต้นไม้ที่ลานหน้าบ้านของผมยังสง่างามและพริ้วไหวแถมอาจจะสวมบทบาทได้ดีกว่าผมเสียด้วยซ้ำ เด็กหนุ่มผอมโย่งวัยยี่สิบห้าผู้ไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ และบางครั้งก็ห้อยหัวโหนตัวอยู่บนต้นไม้พยายามแกล้งให้ตัวละครคนอื่นตกใจ ซีรีส์ดำเนินไป ซีนที่ผมสติค่อยๆหลุดนั่นคือไฮไลท์ของตอน บางครั้งที่ผมสลบไปพร้อมน้ำลายยืด หรือจะอะไรก็แล้วแต่ที่บทส่งมา (เชื่อเหอะว่าทอม ครูซไม่เคยต้องทำอะไรแบบผม) แต่ทุกอย่างคือช่วงเวลาที่แสนวิเศษ และผมก็ยังสนุก (โดยส่วนใหญ่) กับการถูกตามตัวไปสวมบทอะไรแบบนี้หรือแสดงเป็นตัวละครอื่นๆ

ทำงานเพื่อให้ตรงตามกำหนดเวลา

จะว่าไปคนส่วนใหญ่ชอบคิดว่าการทำงานในกองถ่ายเป็นเรื่องสวยหรู และยิ่งละครที่ผู้ชมได้ชมนั้นทุกอย่างดูเสมือนง่ายและสมบูรณ์แบบ แต่เชื่อเหอะ ผมยังไม่เคยเห็นเลยสักครั้ง (ไม่ว่าจะอยู่เบื้องหน้าหรือเบื้องหลังกล้อง) ที่งานไหนจะผ่านไปได้อย่างราบรื่น และซีรีส์แรกที่ผมแสดงก็เจอปัญหาเป็นครั้งคราว แต่ผมไม่ได้คิดอะไรมาก ผมว่าทุกอย่างคือช่วงเวลาที่น่าประทับใจ ผมไม่ควรจะเล่าเรื่อยเปื่อยมากนัก แต่ก็มีหลายช่วงที่ดีและไม่ดี ไม่ว่าจะผ่านมาเนิ่นนานกี่ปี สงครามกระชากเรทติ้ง ก็ยังมีอยู่เรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้ และไม่ใช่เรื่องแปลกที่แต่ละสถานีจะมีละครเรื่องใหม่ออกอากาศทั้งที่ยังถ่ายทำไม่เสร็จสมบูรณ์ (ยกตัวอย่าง ผมเล่นเรื่องหนึ่งที่มีเพียงสองตอนที่ถ่ายเสร็จ แล้วก็ต้องรีบอัดที่เหลืออีกสิบสามตอนให้เสร็จภายในหกอาทิตย์ แต่นั่นก็อีกเรื่อง) เรื่องนี้ก็เช่นกัน โชคดีที่่แต่ละตอนส่วนใหญ่ถ่ายทำไปแล้ว ดังนั้นถึงแม้จะมีความกดดัน การถ่ายทำที่เหลือก็ยังพอจะชิลล์กันได้บ้าง ยกเว้นตอนหนึ่งที่เจาะจง นัดนักแสดงตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าที่โลเคชั่นในกรุงเทพฯ พวกเรามาถึง รับประทานอาหารเช้า แต่งหน้า ทำผม แต่งตัว Read more...

อ่านต่อไป...

โอกาส – คว้ามันไว้

15 นาทีแห่งความมีชื่อเสียง – ครั้งที่สอง

เสียงหัวเราะของผู้ชมในห้องส่งดังลั่นสั่นประสาท และผมก็งุนงงยิ่งนักกับเหล่าคำถามที่โถมกระหน่ำเข้ามาและการตอบคำถามที่เร็วยิ่งกว่าของผู้ร่วมแข่งขันคนอื่น ตอบตามตรงผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังทำอะไรอยู่ แต่ก็นะ ยังอุตส่าห์ได้มาหนึ่งหรือสองแต้ม แสงไฟส่องกระทบจนร้อน และผมก็พุ่งสมาธิไปที่การพยายามตอบคำถามง่ายๆ ผมจำอะไรไม่ได้มากนัก นอกจากว่าเราถ่ายทำกันประมาณสามตอนของเกมโชว์ (และใช่ เราถ่ายทำกันทั้งวัน) สำหรับผมถ้าจะให้เล่ารายละเอียดทั้งหมดคงต้องกลับไปเปิดเทปวีดีโอที่ผมอัดไว้ ผมเปิดดูคร่าวๆเมื่ออาทิตย์ก่อนว่าผมพอจะจำรายละเอียดเล็กๆน้อยอะไรได้บ้าง แต่ก็แค่เป็นตัวอย่าง คุณไม่สามารถหาตอนที่ออกอากาศได้จากออนไลน์หรอกเพราะมันผ่านมานานมากๆ แต่ถ้าคุณอยากจะดู อืม ผมเคยบอกเมื่อสองสามตอนก่อนหน้านี้ว่าอะไรที่คุณอาจต้องจ่ายเพื่อจะได้ชม มันคือผลผลิตจากทวีปอเมริกาใต้ เจ้าฝักหน้าตาประหลาด และเบลเยียมก็ได้ชื่อจากเจ้าสิ่งนี้…..

 

ผมบอกแล้วผมแสดงความโง่ของตัวเองออกมา คลิปวิดีโอน่าจะให้ไอเดียคุณได้ดี

ถึงแม้จะถ่ายทำอย่างยาวนาน แต่เราก็จัดแจงทุกอย่างได้เสร็จสิ้นสมบูรณ์ในที่สุด และน่าแปลกใจ ผมได้กลายเป็นหนึ่งในผู้เข้าแข่งขันรอบชิง ครูสอนภาษาไทยของผมน่าจะทำอะไรถูกสักอย่างตลอดสามปีที่ผ่านมาที่สอนพื้นฐานภาษาไทยให้ผม เพราะมันช่วยให้ผมสามารถคลำทางแยกคำแบบ ‘ช้าง’ และ ‘ช่าง’ และจนถึงสามารถแสดงท่าประกอบให้เพื่อนร่วมทีมเดาคำได้ แข่งจบได้ที่สองรองจากชาวอเมริกันที่อยู่เมืองไทยมานานสิบปีหรือกว่านั้นถือเป็นความพอใจอย่างยิ่งของผม และผมก็เดินออกมาพร้อมเงินรางวัลที่เกือบเทียบเท่ากับเงินเดือนสิบเดือนของผม ไม่เลวร้ายซะทีเดียว และพัดลมตั้งพื้นก็ดูจะเหมาะเจาะพอดีกับการย้ายเข้าอพาร์ทเม้นท์เล็กๆในกรุงเทพฯสองสามอาทิตย์หลังจากนั้น

ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย

สัญญางานของผมสิ้นสุดลง และผมก็ยังไม่ได้คำตอบจากงานที่เชียงใหม่ ที่บอกผมว่าต้องรอจนถึงปีใหม่ถึงแม้ว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์จะตกลงรับแล้ว ดังนั้นผมจึงย้ายเข้ากทม. และคิดว่าจะอยู่สักพักเพื่อหางานระยะสั้นๆ หรือไม่ก็แค่พักนิ่งๆสักสองสามเดือน ผมคิดว่าชื่อเสียงอันรุ่งโรจน์สิบห้านาทีของผมนั้นคงมอดไหม้ไปแล้ว และผมก็ผลักความคิดเกี่ยวกับวงการบันเทิงออกไปจากหัว Read more...

อ่านต่อไป...

ชีวิตในเกมโชว์ทางโทรทัศน์

จากเกษตรกรรมสู่โทรทัศน์ …

ผมควรจะเริ่มต้นทิศทางการเขียนใหม่ที่เกี่ยวเนื่องกับปัจจุบัน แต่หากปราศจากที่มาที่ไป จะมีปัจจุบันได้อย่างไร ผมจึงจำเป็นต้องเท้าความถึงอดีตและจุดกำเนิดของเรื่องราวทั้งปวง บางครั้งชีวิตมีการหักมุมแปลกๆ และย้อนกลับไปเมื่อตอนผมอายุ 25 อยู่ในประเทศที่แปลกประหลาดและวัฒนธรรมที่มีภาษายากเกินกว่าจะเข้าใจ ผมยอมรับว่ามีหลายครั้งในช่วงการทำงานสองปีแรกที่แทบจะถอดใจเก็บกระเป๋าแล้วจองเที่ยวบินแรกกลับบ้าน เมื่อเกิดอารมณ์นั้นขึ้น ผมอยากจะโทรหาสำนักงานที่กรุงเทพฯ และด้วยคำพูดทื่อๆไม่กี่ประโยคที่ชัดเจนว่าผมเกินพอแล้ว พวกเขาก็น่าจะจับผมขึ้นเครื่องเที่ยวถัดไปแล้วส่งไปไหนสักที่ ที่ไหนก็ได้ ไม่แคร์แล้ว ณ จุดนี้ ขอให้พ้นจากประเทศไทยเป็นใช้ได้ แต่ทุกครั้งพวกเขาก็จะบอกให้ผมไปทะเลในช่วงวันสุดสัปดาห์ หรือไปเที่ยวเขา เข้าร่วมงานสังสรรค์หรืออะไรสักอย่างสักสองสามวัน และหลังจากได้ปลีกตัวไปพักผ่อนสักอาทิตย์ ชีวิตก็ดูเหมือนจะง่ายขึ้น น่าสนใจขึ้น แล้วหลังจากนั้นงานก็ดูเหมือนจะไม่เลวร้ายอีกต่อไป

และเมื่อผมใกล้จะหมดสัญญาปีที่ 3 ผมเริ่มมองหาโอกาสใหม่ๆ ดูเหมือนจะมีงานกับบริษัทหนึ่งที่ทางภาคเหนือ หรือไม่ก็บินกลับแคนาดาแล้วทำตัวให้คุ้นเคยกับสังคมที่นั่น ไม่ว่าจะทางเลือกไหนก็ไม่มีอะไรแย่สำหรับผม แต่หากได้งานที่เมืองไทยก็ย่อมดีกว่าเพราะภาษีและค่าครองชีพนั้นถูกกว่าเยอะ และในขณะที่ผมรอคำตอบ เดือนกันยายนก็สิ้นสุดลงอย่างช้าๆ พร้อมการเริ่มต้นของเดือนตุลา ซึ่งเป็นเดือนสุดท้ายก่อนหมดสัญญา ทุกอย่างเคลื่อนไปอย่างเชื่องช้า และแล้วเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น แล้วใครคนหนึ่งก็ชะโงกหัวมาบอกผมถึงสายที่เรียกเข้าจากกรุงเทพฯ ถึงจะไม่รู้ว่าใครโทรมา แต่ก็คิดว่าคงเป็นเพื่อนคนไหนสักคนโทรมาชวนไปกินข้าวหรือไม่ก็ไปไหนสักที่ด้วยกันช่วงสุดสัปดาห์ ผมลุกขึ้นเดินเอื่อยๆอย่างไม่ได้ตื่นเต้นอะไรนักไปยังส่วนหน้าออฟฟิศเพื่อรับสาย

โทรศัพท์ …

สรุปว่าไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นเพื่อนของเพื่อนของหนึ่งในครูสอนภาษาไทยของผมเมื่อสามปีก่อนที่ผมยังติดต่ออยู่แต่ไม่บ่อยนัก สิ่งที่อธิบายถึงเหตุผลที่โทรมานั้นน่าสนใจยิ่งนัก และผมก็ไม่แน่ใจนักว่าควรจะตอบกลับอย่างไร ยาวและสั้นของเรื่องนี้ก็ประมาณว่า คนที่โทรหาผมโทรมาในนามของผู้ผลิตการสร้างรายการเกมโชว์ทางทีวีรายการดังที่สุดในเมืองไทย รายการ “มาตามนัด” ในขณะนั้นได้ชื่อว่าเป็นรายการที่เรตติ้งพุ่งทะลุเพดาน Read more...

อ่านต่อไป...