การค้นหาข้อมูลและการวางแผน

การเดินทางไปทวีปอเมริกาใต้ในครั้งนั้น ผมเริ่มต้นหาข้อมูลการเดินทางในช่วงปลายเดือนพฤษภาคม แล้วกะว่าจะออกเดินทางช่วงปลายสิงหาคม ซึ่งก็เริ่มเข้าสู่ช่วงฤดูใบไม้ผลิพอดี หรืออย่างน้อยก็ประเทศทางตอนใต้ของแถบเส้นศูนย์สูตรเดียวกัน ผมจะได้ไม่ต้องประสบปัญหาเรื่องอากาศระหว่างเดินทาง โดยเฉพาะเมื่อเริ่มต้นในโคลอมเบียและเวเนซูเอลา ผมยอมรับว่าผมใช้เวลาค้นคว้าและหาข้อมูลสำหรับทริปนี้ไปไม่น้อย ใช้เวลานับไม่ถ้วนเป็นชั่วโมงๆตัดสินใจว่าจะไปที่ไหนบ้าง จะไปถึงที่นั่นได้อย่างไร อะไรที่อยากเห็น และอื่นๆอีกมากมาย เมื่อถึงเดือนมิถุนายนผมเริ่มเช็คกับบริษัททัวร์ ที่มหาวิทยาลัยของผม เพื่อเช็คข้อมูลว่าผมจะต้องทำอะไร อย่างไรที่จะทำให้สามารถเดินทางได้ครอบคลุมเก้าประเทศในเวลาสิบสัปดาห์ ในขณะเดียวกัน ผมก็ต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการหาที่พักในแต่ละประเทศที่จะไป และการจะเดินทางไป–กลับภายในทวีปนั้น

$ 1 ต่อกิโลเมตร?

จุดสะดุดแรกที่ผมเจอคือข้อมูลรถโดยสารและรายละเอียดตารางการเที่ยว ผมรู้ดีว่าถ้าผมมีเงินและไม่ต้องการจะปวดหัวและวุ่นวายกับการเดินทางต่อเนื่องจากจุดเอไปบี บริษัททัวร์ย่อมช่วยจัดการให้ผมได้ แค่ผมเตรียมเงินให้พร้อม จ่ายไป รับตั๋ว แล้วก็แค่อ่านรายละเอียดการเดินทาง โชคดีที่ผมไม่มีงบถึงห้าพันเหรียญสหรัฐซึ่งเป็นรายจ่ายเฉพาะค่ารถและการไปที่ต่างๆ ชมโน่นนี่แค่ไม่กี่อย่างในเวลาสั้นๆ นี่ยังไม่รวมค่าที่พัก อาหาร และอื่นๆ ผมคำนวณคร่าวๆ น่าจะตกราวหมื่นเหรียญเลยทีเดียว ซึ่งก็เกินงบผมไปมากโขอยู่ ผมต้องมาเริ่มตัดบางรายการออกแล้วก็สรุปรายละเอียดการเดินทางใหม่ จากจุดเริ่มต้นในการ์ตาเคนา โคลอมเบีย ผ่านเมเดลลิน ไปคาลิ ถึงควิโต เอกวาดอร์ จากตอนใต้ของลิมาและต่อไปยังคุซโก พูโน ลาปาซในโบลิเวีย จนถึงซาลาร์… Read more...

จำที่ผมพูดเกี่ยวกับ เรื่องความรับผิดชอบ

ต่อชีวิตของคุณไม่

หลังจากที่ผมเขียนตอนที่ 7 นี้ไปแล้ว ผมไปทำอะไรบางอย่างมา บางอย่างที่ผมไม่ได้ทำมาน่าจะสามสิบห้าปีได้มัง — ผมไปวิ่งมา ใช่ ผมเคยวิ่งมาก่อนตอนหลบฝน หรือเวลาที่ผมจำเป็นต้องรีบเร่งทำอะไรสักอย่าง แต่ผมก็ไม่ได้วิ่งในระยะยาวมาเวลานาน เรื่องมีอยู่ว่า …

เพื่อนเก่าโทรมาหาผมเมื่อไม่นานมานี้ เขาปรับทุกข์กับผมว่าการย่างเข้าสู่วัยสี่สิบนั้น เขารู้สึกว่าแค่นั่งเฉยๆดูจะไม่ดีต่อสุขภาพเสียเลย และเขาอยากจะร่วมเดินทางไปเที่ยวต่างประเทศกับผม (ทริปเดินทางออกนอกประเทศครั้งแรกของเขา) เราไปทริปง่ายๆในแถบประเทศเพื่อนบ้าน แล้วเพื่อนผมก็สนุกกับประสบการณ์ในครั้งนั้นมาก และไม่นานหลังจากนั้นเขาไปเที่ยวแบบสะพายเป้กับครอบครัวของเขาที่ประเทศอื่นราวหนึ่งอาทิตย์ แล้วทุกคนก็ชอบมาก แล้วนั่นแหละเพื่อนผมก็โทรมาชวนผมไปมาราธอน ผมได้แต่หัวเราะแล้วตอบไปว่า แน่นอนผมเข้าร่วมได้ แต่ผมไม่วิ่งด้วยหรอกนะ ผมจะเดินระยะไกล 10 กิโลแทน จงระวังเมื่อเอ่ยปากสัญญากับใครไว้ เพราะคุณจะถูกผูกติดกับสิ่งที่คุณไม่ได้คิดให้ดีก่อนพูด

กลับเข้าเรื่อง พวกเราไปร่วมงานมาครับ มีเด็กสี่คนอายุ 8-16 ขวบ และผู้ใหญ่อีกสี่ มินิมาราธอน (ระยะทางสิบกิโลครึ่งสำหรับผู้ใหญ่ และห้ากิโลสำหรับเด็ก) … Read more...

ความฉลาดในการเลือกอาหาร

ปรารถนาอย่างยิ่ง ตอนนี้เลยที่ผมอยากจะได้แฮมเบอร์เกอร์ชิ้นโตพร้อมกับเฟรนช์ฟราย ผมยอมรับว่าบางครั้งผมก็พ่ายกิเลสสั่งอาหารจากบริการส่งถึงบ้านด้วยเลขจำง่ายสี่หลักพวกนั้น ผมไม่ได้รู้สึกผิดหรอกนะ การทำอะไรตามใจบ้างนานๆทีไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย แค่ระวังอย่าให้ติดเป็นนิสัยก็พอ นั่นคือความคิดของเมื่อวาน แต่วันนี้ก็เป็นเรื่องของวันนี้ที่ผมกำลังรอรับประทานอาหารมื้อค่ำอยู่ เปล่า ผมไม่ได้สั่งเบอร์เกอร์เนื้อชิ้นโตโปะชีสฉ่ำเยิ้มหรือมันฝรั่งทอดชุ่มน้ำมัน ผมสำนึกทันและเปลี่ยนใจไปสั่งก๋วยเตี๋ยวน้ำใส่หมูไม่กี่ชิ้นแทน แต่ก็อดที่จะชั่งใจไม่ได้ว่าเมนูไหนกันแน่ที่มีสารอาหารมากกว่ากัน ผมนึกถึงอาหารเหล่านี้ในขณะที่ผมกำลังมองการเตรียมอาหารบนโต๊ะที่เต็มไปด้วยผักหลากหลายชนิด ผมตื่นเต้นดีใจมากกับการเตรียมตัวต้อนรับอาคันตุกะจากกรุงปักกิ่งในวันสองวันที่ผ่านมา และวันนี้พวกเราก็พร้อมเต็มที่กับความอร่อยจากเมนูหม้อไฟและแทบรอไม่ไหวที่จะบรรจุมันลงกระเพาะ

อย่าตามแฟชั่น แต่มีเหตุผล ในการเลือกอาหาร

อย่างที่ผมบอกเสมอผมไม่ใช่กูรู ไม่ใช่นักไดเอท โภชนากร หรือแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญทางด้านอาหาร ผมแค่อยากจะแชร์ข้อมูลทางเลือกของอาหารที่ผมบริโภคอย่างมีสติ (และอย่างลืมตัวเป็นครั้งคราว) ทางเลือกแบบมีสติก็มักจะลงตัวกับการเลือกเมนูที่มีประโยชน์และคุณค่าทางอาหาร แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าจะมีสักกี่คนที่เห็นว่าวิธีเลือกของผมมีประโยชน์ต่อสุขภาพ แต่ก็อีกนั่นแหละ สิบปีก่อนเราถูกเตือนว่าไม่ควรจะบริโภคไข่ด้วยซ้ำ จู่ๆปัจจุบันการบริโภคไข่สักครึ่งโหลต่อวันกลับไม่ใช่ปัญหา เช่นเดียวกับการบริโภคผลิตภัณฑ์จากนม ไม่ว่าจะนมสด ชีส หรืออื่นๆ ที่เคยถูกติงว่าควรบริโภคในปริมาณจำกัด รวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารจากธรรมชาติอีกมากมายที่หลังจากนั้นเสมือนจะไม่เลวร้ายอีกต่อไป (คุณปู่ของผมอยู่ถึง 99 ปี และท่านก็เอร็ดอร่อยกับการบริโภคเบคอนและไข่จนถึงชีวิตวันสุดท้ายของท่าน คิดดูสิ)

การพยายามลื่นไหลไปกับข้อมูลทางออนไลน์เกี่ยวกับสิ่งที่คุณควรหรือไม่ควรกินนั้นใช้เวลามากเสียจนคุณลืมมื้ออาหาร แล้วสุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะคว้าขนมแท่งหวานๆที่อยู่ใกล้ตัวสุด หรืออาหารง่ายๆที่อยู่ตรงหน้า คุณอาจเคยได้ยินสำนวนของฝรั่งที่ว่า “กฎนิ้วหัวแม่มือหรือนิ้วโป้ง”… Read more...

อะไรเอยที่เชื่อมต่อคุณ พระเจ้า เครื่องยนต์ และทุเรียน? 

ผมเดินบ่อยมาก เดินเยอะ เดินอย่างจริงจัง เดินมาตลอดและทุกครั้งที่มีโอกาส จนบางครั้งผมปวดต้นขา แต่แค่ยกแข้งยกขา งอเข่าสักครั้งสองครั้ง แล้วผมก็เดินต่อไปได้อีก คงเป็นความล้าและเจ็บตึงของเส้นประสาทมากกว่า เพราะบางวันผมก็เดินได้ทั้งวันโดยไม่รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด เมื่อผมพูดว่าผมเดินเยอะมาก ผมหมายถึงห้ากิโลต่อวันเป็นขั้นต่ำ ผมไม่ได้เดินเร็ว เข่าผมสู้ไม่ไหว มันไม่สนุกเลยกับการเดินภายใต้อุณหภูมิ 85-100 ฟาเรนไฮนต์ (ราว 30 ดีกรีเซลเซียส หรือสูงกว่านั้น) แต่ถ้าคุณคิดจะทำกิจกรรมอะไรสักอย่างที่ไม่ต้องออกแรงมาก สร้างแรงอึดระยะยาว ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการเดินธรรมดาๆง่ายๆแบบนี้หรอก ถ้าพระเจ้าอยากให้คุณขับรถเพื่อไปที่ต่างๆ มนุษย์เราก็คงเกิดมาพร้อมกับพวงมาลัย เครื่องยนต์ และกำลังขับเคลื่อนสี่ล้อแล้ว แต่ตรงข้ามเราคือสัตว์โลกที่มีสองขา และเมื่อเป็นเช่นนั้นเราก็ควรจะใช้สองขาของเราให้เป็นประโยชน์ด้วยการเดินออกกำลังกายทุกวันไปเรื่อยๆ ในการไปไหนต่อไหนที่เราอยากไป

ชีวิตบนทางเท้า 

มันช่างยอดเยี่ยมมากเมื่อคุณได้เห็น ได้ยิน และได้ประสบการณ์ที่แปลกใหม่เมื่อคุณไม่ขับรถและเดินเท้าไปตามทางแทน แน่นอนคุณเคลื่อนตัวไปได้ช้ากว่า แต่การใช้ชีวิตนั้นมันไม่ควรจะเป็นความเร่งรีบตลอดเวลาทุกวันและยี่สิบสี่ชั่วโมง เมื่อขับรถ จริงอยู่คุณจะไม่ได้กลิ่นตลบอบอวลของทุเรียน แต่คุณก็จะไม่ได้กลิ่นหอมๆของดอกไม้จากสองข้างทางเช่นกัน คุณจะพลาดการเห็นรอยยิ้มของคนแปลกหน้าเมื่อคุณเปิดประตูรอเขา พลาดที่จะเห็นสีสันต่างๆที่ช่วยเติมความสวยงามแก่ชีวิต แน่นอนคุณย่อมไม่ได้เสียดายการสะดุดหลุมบ่อระหว่างทาง แต่ก็อีกนั่นแหละ ชีวิตเราก็เจอเรื่องราวปัญหามากมายไม่ต่างจากการตกหลุมบ่อขรุขระเหล่านั้น และอยู่ที่ว่าเราจะจัดการกับมันอย่างไงเพื่อฝ่าฟันปัญหาไปให้ได้ ฉะนั้นแล้วเราจะไปกังวลอะไรกับแค่หลุมบ่อตามทางเดิน… Read more...

ดู   ฟัง   เรียนรู้  

ผมโชคดีมาตลอดที่ได้มีโอกาสเดินทางบ่อยมากในช่วงชีวิตการทำงานของผม และนี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ผมมีความกระตือรือร้นและพร้อมที่จะเดินทางได้ทุกเมื่อ คุณอาจจะไม่ได้มีโอกาสเดินทางบ่อยนัก แต่คุณอาจกำลังคิดอยากจะทำอะไรบางอย่าง ร่วมผจญภัยไปบนเส้นทางกับผมสิ ค้นหาพร้อมเปิดประสบการณ์ใหม่ๆไปด้วยกัน ผมอยากจะถ่ายทอดเรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่ที่ผมเคยไป สิ่งที่ผมเคยเห็น ผู้คนที่ผ่านพบ ช่วงที่ดี ที่สนุก และสมบุกสมบันระหว่างการเดินทางของผม นำเสนอทางเลือกต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ สิ่งที่น่าเที่ยวชม กิจกรรมต่างๆที่น่าเข้าร่วม แต่ในขณะเดียวกันและสำคัญเท่าเทียมกัน คือการใช้ชีวิตอย่างมีชีวิตชีวา ไม่เนิบช้าเหมือนชีวิตขาลงหลังเกษียณอย่างแน่นอน ผมหวังว่าคุณจะติดตามผมและร่วมแลกเปลี่ยนเรื่องราวประสบการณ์ของคุณ เราสามารถที่จะร่วมกันสร้างข้อมูลคลังความรู้ แชร์ประสบการณ์จากทั่วทุกมุมโลก โดยครอบคลุมด้านสุขภาพและการออกกำลังกาย การท่องเที่ยว งานอดิเรก และหัวข้อหลักอื่นๆ ที่มีประโยชน์ต่อทุกคนโดยรวม ผมหวังจะเห็นคุณและผมร่วมกันสร้างชุมชนออนไลน์เพื่อสานสัมพันธ์ของมิตรภาพและเครือข่ายทั่วโลก ความคิดนี้ผุดขึ้นจากประสบการณ์การท่องเที่ยวที่แสนวิเศษของผมในทวีปอเมริกาใต้ และรวมถึงการเป็นเจ้าบ้านต้อนรับเพื่อนๆจากประเทศอื่นที่มาเยี่ยมเยียนผมในเมืองไทย ประสบการณ์เหล่านี้ทำให้ผมตระหนักถึงความมีน้ำใจ ความเอื้ออารี และอีกหลายสิ่งหลายประการ หากเพียงเราเรียนรู้ที่จะเปิดใจมอง รับฟัง และแลกเปลี่ยนความคิดและทัศนคติซึ่งกันและกัน

รูปร่างที่ดีขึ้น … ไม่อดอาหาร…แต่เลือก

ดังที่ผมกล่าวไปก่อนหน้าในตอนที่แล้ว ผมไม่ใช่กูรู และแทบจะไร้ความกระตือรือร้นในการออกกำลังกาย ผมว่าผมก็ฟิตพอสมควรในวัยนี้ จนกระทั่งผมเดินทางออกจากเอเชียเพื่อกลับบ้าน เมื่อผมถึงบ้านที่แคนาดา ผมถึงตระหนักว่าสิ่งที่ผมคิดนั้นช่างห่างไกลจากความเป็นจริงยิ่งนัก … Read more...