โอกาสอาบน้ำครั้งสุดท้ายก่อนชิลี

เช้าวันใหม่ที่รีบเร่ง เช้าก่อนอาทิตย์จะแตะขอบฟ้าเสียอีก เราคาดหวังว่าจะได้รับประทานอาหารเช้าไม่เกินหกโมงเช้า และออกเดินทางในเวลาหกโมงครึ่ง ภายใต้ความมืดที่ไร้กระแสไฟฟ้า เราทำอะไรต่อมิอะไรเท่าที่ไฟฉายจะอำนวยความสว่างและแพ็คสัมภาระเพื่อเดินทาง ยังง่วงอยู่และไม่มีความคิดที่จะอาบน้ำในอุณหภูมิเกือบศูนย์องศา พวกเราเดินไปยังห้องอาหาร หลายโต๊ะถูกจัดเตรียม นักเดินทางกลุ่มหนึ่งนั่งรับประทานอาหารเช้าใกล้เสร็จแล้ว ส่วนอีกโต๊ะก็คือพวกเรา จาน ถ้วย อุปกรณ์ครบ แต่ไม่มีอาหาร กาน้ำร้อนตั้งอยู่ที่มุมหนึ่งของโต๊ะ เรามองหากาแฟและชา ในที่สุดก็เจอชาให้ชง ไม่มีเสียงใดๆจากครัว และแน่นอนไม่มีกลิ่นการปรุงอาหารใดๆโชยมา ในอีกด้านของตึก มีใครบางคนกำลังเดินมาพร้อมแผ่นขนมปัง พวกเรารอต่อไป ได้รับการยืนยันจากคนขับว่ายังมีอาหารมาเสิร์ฟอีก รอต่อไปอย่างเงียบๆ อีกกลุ่มรับประทานอาหารเสร็จแล้วลุกไป พวกเรายังนั่งรอต่อ หลังจากรอคอยอย่างยาวนาน ผมลุกเดินไปดูในครัวและพบว่าไม่มีผู้ใดอยู่ในนั้น นอกจากกาน้ำร้อนที่กำลังต้มน้ำอยู่บนเตา ผมแจ้งไกด์ผู้พยายามหาอาหารทดแทนจากตู้กับข้าวและชั้นในครัว ไม่ช้าเขาก็กลับมาพร้อมของกินบางอย่าง ตั้งบนโต๊ะ แล้วพวกเราก็จัดการกับอาหารตรงหน้า บอกตามตรงไม่มีใครหิวอย่างจริงจัง แป้งลงท้อง สำรองพลังงาน ยกกระเป๋าเตรียมพร้อมเดินทางในแสงรุ่งอรุณ ยกสัมภาระขึ้นหลังคารถแพ็คเก็บทุกอย่างเรียบร้อย มันจะเป็นวันที่ยาวนาน หลายสถานที่่ต้องแวะเที่ยวก่อนข้ามเขตแดนไปชิลี ต้องประทับตราออกจากโบลิเวียร์ก่อนเที่ยง หรือไม่งั้นก็ต้องรออีกสองชั่วโมงกับการพักนอนกลางวัน ถ้าพวกเราจะโชคดีได้รับการช่วยเหลือใดๆ

ซัลวาดอร์ ดาลีในทะเลทราย

ไม่มีการบ่นแต่อย่างใด พวกเราขึ้นรถซึ่งเป็นที่เดียวที่อุ่น และในขณะที่ดวงอาทิตย์คืนคลานแตะขอบฝ้าอย่างช้าๆ แผ่รังษีอุ่นอาบทับความเย็นและแห้งแล้งของพื้นดิน … Read more...

เกลัวที่จะถูกลืม

หลังจากผ่านไปกว่า 25 ปี ของการสวมบทบาทหน้าที่ในละครต่างๆ (ราวกว่าร้อยเรื่อง) ผมมองย้อนกลับไปถึงประสบการณ์ทั้งหมด และพูดได้ว่านานาประการที่ผ่านมาช่างดีงาม – และบางอย่างที่ไม่ดีนัก – ผมสนุกกับการเข้าฉาก แต่งตัว และสวมบทบาท แต่แล้วก็วิตกกังวลเมื่อไม่ได้รับโทรศัพท์ ถูกขอร้อง หรือไม่มีงานเข้า รายได้พิเศษจากการแสดงช่วยค่าใช้จ่ายได้มาก และช่วยป้องกันการถูกประท้วงจากพนักงานบริษัทของผม มันไม่ได้หมายความว่ารายได้ไม่ได้เป็นที่ถูกใจในปัจจุบัน ยิ่งมาก ยิ่งดี แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผมมีทางเลือกมากขึ้น และไม่กังวลหากไม่ได้รับการติดต่อ ผมหยุดเครียดและคิดว่าอาจตกยุคหรือแก่เกินกว่าที่จะสวมบทบาทใดๆ (พิจารณาจากการที่เห็นดาวจรัสแสงมากมายที่โดดเด่นในวงการมาเป็นปี และสุดท้ายก็เงียบหายไปหลังจากสามปี ผมถือว่ายังโชคดีและรู้สึกขอบคุณผู้อำนวยการสร้างและบริษัทต่างๆที่ให้โอกาสผมได้ทำงาน)

ความวิตกกังวลอย่างหนักที่ผมมีคือประมาณสิบปีหลังจากเริ่มงานแรกและทำมาอย่างต่อเนื่อง ผมเป็นนักแสดงอิสระไม่สังกัดช่องใด และแสดงละครกับหลายช่องยกเว้นช่องหนึ่ง สัดส่วนการตลาดนั้นมีความแตกต่าง มีช่องหลักในไทยที่แข่งกันในส่วนแบ่งหลักในตลาดสองช่อง ผมเล่นหลายบทบาทในละครหลายเรื่องกับช่องหนึ่ง ในขณะที่ไม่ได้เล่นกับอีกช่องเลย จนกระทั่งได้รับการทาบทามให้สวมบทที่ผมไม่อยากปฏิเสธ ผมรับบทนั้น ทำงานอย่างสนุก และได้รับกระแสตอบรับที่ดี และแล้วความวิตกก็เข้ามา นอกจากความจริงที่ว่าผมไม่ได้เซ็นสัญญาช่อง ผมเริ่มสงสัยว่าการที่ผมไปเล่นให้อีกช่องจะเป็นการสิ้นสุดอาชีพของผมหรือไม่ ช่องดั้งเดิมอาจไม่พอใจที่ผมไปเล่นให้ช่องคู่แข่ง แต่ไม่มีใครพร้อมจะเซ็นสัญญา แล้วจะให้ผมทำอย่างไร ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีข้อเสนอ ไม่มีการสนทนากันเรื่องงานในอนาคต

18 เดือนของการรอคอยและกังวล