ลาปาซ โบลิเวีย

ลาปาซเป็นเมืองที่วิเศษมาก ผมอยากจะใช้คำว่ารังวิหกเพื่อบรรยายที่ตั้งเมืองนี้ แต่มันก็คงไม่ถูกนัก เมืองที่แผ่บริเวณตั้งอยู่ในหุบเขาลึกที่ก่อกำเนิดจากแม่น้ำโชกียาปู (Choqueyapu River) ส่วนกลางของตัวเมืองประกอบด้วยถนนคู่ขนานสายหลักสวนสาธารณะ และจตุรัสเมือง โดยเมืองแผ่ขยายไปตามหุบเขาต่างๆ สนามบินตั้งอยู่บนยอดเขาแคบๆ และเมื่อผมมองเห็นมันจากรถโดยสาร ผมดีใจอย่างยิ่งที่เลือกเดินทางด้วยรถที่ถึงจะใช้เวลายาวนานทั้งวันแทนที่จะบินมา เพราะสำหรับผมแล้ว สิ่งที่เห็นมันดูเหมือนจะไม่มีทางเอาเครื่องลงจอดได้ ผมได้อ่านสองสามวันก่อนออกเดินทาง เหมือนอีกหลายที่ในทวีปอเมริกาใต้ที่ใช้รถกระเช้าเป็นระบบขนส่งมวลชนบรรทุกผู้คนไปยังบางจุดของเมืองและพื้นที่ใกล้เคียงของเอล อัลโต ระบบขนส่งมวลชนนี้ในปี 2017 มีระยะทางยาวถึง 17 กิโลเมตร และวางแผนจะขยายจุดเชื่อมต่อยาวไปถึง 40 กิโลเมตรของระบบขนส่งโดยรถกระเช้าหรือ เทเลเฟอริโก (teleferico) ผมไม่มีเวลาได้ทดลองใช้บริการ คุณอาจพูดได้ว่าผมโชคดีในความโชคร้ายเพราะผมกับรถกระเช้านั้นไม่ถูกจริตกันนักแต่ผมก็พอเข้าใจได้ว่าระบบขนส่งช่วยประหยัดเวลาในการเดินทางได้อย่างมากโดยการให้บริการตรงจากชุมชนบนเทือกเขาสู่จุดต่างๆในหุบเขาแทนที่จะต้องให้ชาวบ้านเดินทางด้วยความยากลำบากผ่านเส้นทางทุรกันดาร

เมื่อรถที่ผมโดยสารขับเคลื่อนอย่างยากลำยากผ่านถนนที่แออัดนอกเมือง สารพัดผลงานสรรค์สร้างจากโลหะตั้งตระหง่านตามเส้นทางไปสู่เมือง รวมถึงหนึ่งในผลงานสุดอัปลักษณ์เกินบรรยาย อนุสาวรีย์แห่ง ชิ เจวารา ทำจากชิ้นส่วนโลหะรวมทั้งอะไหล่รถ เฟือง ล้อ และส่วนอื่นๆ สูง 30 เมตร และสามารถมองเห็นได้จากระยะไกล ผมสังเกตสารพัดงานศิลปะเมื่อผมเดินทางในประเทศ แต่ไว้ผมค่อยเล่าเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ลาปาซได้ถูกจดจำว่าเป็นเมืองที่มีระดับความสูงเหนือระดับน้ำทะเล… Read more...

น้ำร้อนและประตูนรก

ตุรกีมีหลากหลายสิ่งบันเทิงใจ และกว่าห้าวันที่พวกเราอยู่ที่นั่น เราถ่ายทำครอบคลุมได้หลายจุด จากอังการาต่อไปยังปามุกกาเล บ่อน้ำพุเลื่องชื่อ และคันนาเกลือสีขาวสวยงามที่เรียกว่าทาเวอร์ทีน –เกลือแร่คาร์บอนเนตจากการตกผลึกของธาตุไออนจากน้ำพุร้อน กำแพงสีขาวที่สามารถมองเห็นจากอีกฝั่งของ หุบเขามีความสูงสูง 160 เมตร และทอดตัวยาวเกือบ 2.7 กิโลเมตร

สระน้ำที่ก่อตัวเติมเต็มโดยสายน้ำที่ไหลรวมตัวลงมาจากน้ำพุร้อนบนหุบเขา เป็นพันๆปีที่บ่อน้ำพุร้อนแห่งนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยว การหลั่งทะลักมาเที่ยวอย่างบ้าคลั่ง โรงแรมจำนวนมากตั้งครอบทับสิ่งสวยงามธรรมชาติสร้างแห่งนี้ การเปลี่ยนเส้นทางการไหลของน้ำพุร้อนตัดเข้าสู่โรงแรม รวมถึงนักท่องเที่ยวจำนวนหลายพันหลายหมื่นคนที่เดินเหยียบย่ำพื้นที่่นำไปสู่ความเสียหายในที่สุด จนปลายทศวรรษค.ศ. 1980 เมื่อสถานที่นี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก โรงแรมต่างๆถูกรื้อถอน เส้นทางข้ามบ่อน้ำพุร้อนของนักท่องเที่ยวถูกปิดใช้ ปัจจุบันนักท่องเที่ยวสามารถชื่นชมความงามที่่น่าหลงใหลนี้ได้ด้วยสายตา มีแค่เพียงบ่อน้ำพุร้อนสองสามบ่อเล็กๆที่ตีนเขาซึ่งอนุญาตให้นักท่องเที่ยวจุ่มเท้าแช่น้ำอุ่นๆ

ความตายโดยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์

สิ่งที่ถูกมองข้ามอยู่บ่อยครั้งจากนักท่องเที่ยวคือบ่อน้ำพุร้อนแห่งนี้ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ตั้งของ เมืองกรีกโรมัน Hierapolis เมืองโบราณที่ถูกอนุรักษ์ไว้อย่างดีแห่งนี้เป็นอีกจุดหนึ่งที่ควรค่าแก่การมาเที่ยวชมเพราะมีพิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่ใกล้ๆกัน … Read more...

ถนนไปติติกากา

มีทะเลสาบซ่อนตัวสูงอยู่ในเทือกเขาแอนดีส ทะเลสาบที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในอเมริกาใต้ ทอดตัวกั้นเขตแดนระหว่างประเทศเปรูและโบลีเวีย สำหรับอุทกวิทยาสติเฟื่องแบบผม สายน้ำไหลรวมตัวจากแม่น้ำ 27 สาย และกวาดพื้นที่ราว 58,000 ตารางกิโลเมตรซึ่งใหญ่กว่าประเทศเนเธอร์แลนด์ หรือเบลเยียม หรือสวิตเซอร์แลนด์ และทะเลสาบมีขนาดใหญ่กว่าประเทศบรูไน ลักแซมเบอร์ก และสิงคโปร์รวมกัน ติติกากาคือชื่อของมัน และถึงแม้มันอยู่ที่ความกดอากาศเกือบจะถึง 4,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล มันก็ยังถูกก่อกวนจากมนุษยทั้งทางตรงและทางอ้อม ไม่ว่าจะจากมวลขยะ ตามมาด้วยสภาวะโลกร้อน

ทะเลสาบสามารถเข้าถึงได้จากหลายทาง แต่หนึ่งในเส้นทางที่สวยที่สุดคือถนนจากคุซโกไปปูโน หรือที่เรียกกันว่าเส้นทางแห่งอาทิตย์ ถึงแม้ว่าจะใช้เวลาทั้งวันในการเดินทาง รถโดยสารจะหยุดพักหลายจุดตามเส้นทางเพื่อให้แวะชมทัศนียภาพในเมืองเล็กๆ ตลาด และพิพิธภัณฑ์หนึ่งหรือสองแห่ง หนึ่งในสถานที่ที่สวยงามที่สุดคือถนนที่ทอดตัวยาว สูงบนเทือกเขา เหน็บหนาวปกคลุมด้วยหิมะช่างน่าตื่นใจ La Raya Pass เส้นทางที่สูงสุดในภูมิภาค

หนึ่งในจุดหยุดชมจุดแรกๆ คือโบสถ์ซานเปโดรแห่งแอนดาฮวยลิลลาสในเมืองเก่าเล็กๆ ที่สวยงามที่ชื่อเดียวกัน มีตลาดกลางเมืองตั้งอยู่หน้าโบสถ์ … Read more...