รอ…วันหยุดสุดสัปดาห์และไวน์

ผมตื่นขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้นกับวิวที่สุดงดงามของทะเลสาบและภูเขาทาบเป็นฉากหลัง อุณหภูมิเย็นสบาย แต่ไม่นานนักแดดก็เริ่มอุ่นขึ้น เสร็จจากอาหารเช้าช่างน่าเสียดายที่ถึงเวลาต้องเคลื่อนย้ายกันอีกครั้ง จากบาริโลช (Bariloche) ถึง เม็นโดซา (Mendoza) และถึงสถานที่ซึ่งผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะเป็นอีกหนึ่งในไฮไลท์ของทริป ทัวร์ชิมไวน์มัลเบค (Malbec) ที่ขึ้นชื่อของภูมิภาค การเดินทางด้วยรถโดยสารนั้นยาวนาน และผมดีใจอย่างยิ่งที่ส่วนใหญ่เป็นช่วงกลางคืน

ผมได้เรียนรู้อย่างมากกับการเดินทางระยะยาวด้วยรถทัวร์จากครั้งก่อนๆ และเตรียมตัวอย่างดี พกขนมกินเล่น น้ำดื่ม เสื้ออุ่นๆ และอื่นๆ ที่ผมอาจจำเป็นต้องใช้ระหว่างวันหรือในช่วงกลางคืน โชคดีที่ทริปนี้ราบรื่นด้วยบทสนทนาที่สนุกสนานกับเพื่อนร่วมทาง นักศึกษาอะตอมวิทยาจากสถาบันใน Bariloche เธอยังเป็นนักบัลเล่ต์ฝีมือดี พร้อมความรู้อัดแน่นราวกับสารานุกรมเคลื่อนที่เกี่ยวกับวรรณกรรมซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีของยุโรปและอเมริกาใต้ในสองสามศตวรรญก่อน

วันเปลี่ยนเป็นคืน และกลางคืนข้ามมาเช้าอีกวัน ในที่สุดเราก็มาถึงเม็นโดซา (Mendoza) ที่ซึ่งผมต้องใช้เวลาอีกครึ่งชั่วโมงในการหาวิธีเดินทางจากใจกลางเมืองไปยังชานเมืองและต่อไปยังบ้านที่ผมจะเข้าพักในสองสามวันข้างหน้า และผมได้เจออีกบทเรียนของการเดินทางด้วยรถโดยสาร ครั้งนี้เป็นรถประจำทาง ผมศึกษาว่ารถคันไหนที่ผมต้องขึ้น และเจอป้ายรถที่ใกล้ที่สุดสำหรับขึ้นรถคันนั้น หรืออย่างน้อยที่ผมคิด ผมมาถึงเพื่อทันแค่เห็นท้ายรถวิ่งออกไป ไม่เป็นไร รอคันใหม่ได้อีกแค่สิบนาที ดังนั้นผมจึงยืนรอ มองผู้คนผ่านไปมารีบเร่งทำอะไรในชีวิตประจำวันของพวกเขา จากระยะไกลผมมองเห็นรถคันใหม่วิ่งเข้ามา มันจอดห่างออกไปประมาณสองสามร้อยเมตร ผมหยิบกระเป๋าเตรียมที่จะขึ้น รถออกจากที่จอดแล้ววิ่งมาทางป้ายที่ผมยืนรอ แต่มันไม่ได้ชะลอและเร่งเครื่องผ่านผมไป ผมโบกมืออย่างลุกลี้ลุกลน คนขับโบกมือส่งสัญญาณให้ผมรอคันต่อไป ผมคิดว่าผมอาจจะดูผิดคัน ผมเลยเดินไปตรงจุดที่รถจอดก่อนหน้านี้แล้วยืนรอคันถัดไปที่จะมาถึงในอีกสิบนาที ผมสามารถมองเห็นมันวิ่งเข้ามา และอีกครั้งพาดกระเป๋าขึ้นหลังเตรียมพร้อมกระโดด แต่รถวิ่งผ่านป้าย … Read more...