เมื่อการ ‘อาบน้ำ’ ถูกตีความใหม่

พวกเรารอดจากการเกือบถูกจับกุมเพราะไปถ่ายทำในพื้นที่ต้องห้าม พ้นปากประตูนรก ดื่มด่ำกับธรรมชาติก่อนถูกกระชากเดินทางสู่อิสตัลบูล บางครั้งก็รู้สึกเหมือนจะไม่พบกับความอบอุ่นอีกเลย หนาวสั่นตลอดการเดินทางบนรถโดยสารหรือตอนบ่ายที่ฝนปรอย เพื่อจะเย็นยะเยือกอีกครั้งในที่อื่น ตุรกีคือหนึ่งในสถานที่เหล่านั้น (ผมจะเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเท้าที่เย็นจนแข็งในระหว่างเซาธ์อเมริกาทริปในอีกตอนเร็วๆนี้ แต่ขณะเดียวกัน…) แม้ประเทศยังคงความงดงามของธรรมชาติที่ไม่ถูกทำลาย แต่อากาศในช่วงเดือนกุมภาพันธ์มีอุณหภูมิเย็นมาก และการเดินออกไปจุดชมวิวที่คุณสามารถมองเห็นช่องแคบบอสฟอรัส (Bosphorus Strait) และทอดสายตามองออกไปเห็นทวีปเอเชียสุดสายตาภายใต้อุณหภูมิศูนย์องศานั้นไม่ใช่เรื่องสนุกนักในความคิดของผม แต่ก็จนได้ กล้องพร้อม ทุกอย่างครบ จ้องมองไปยังแหลมที่แบ่งแยกสองทวีปออกจากกันอย่างเห็นภาพชัดเจน แล้วมันก็หนาวเข้ากระดูก แต่หลังความหนาวเหน็บพวกเราเตรียมแผนไว้แล้วว่าจะเติมความอุ่นให้ร่างกายอย่างไรในอีกสองสามชั่วโมงข้างหน้า (ไม่อย่างแน่นอน นรกไม่ใช่เป้าหมายที่จะไป จะว่าไป หลังจากสิบนาทีที่ปลุกปล้ำอยู่กับมัน ผมเริ่มจะเชื่อแล้วว่านรกมีจริง) คลานกลับขึ้นรถตู้ที่ขับพาพวกเราตระเวนไปทั่วเมือง และเริ่มตะลุยทัวร์ จุดแรกที่หยุดคือการทำให้ข้างในอุ่นเสียก่อนด้วยกาแฟพื้นเมืองตุรกี บรรจงดริปอย่างตั้งใจ ใช้เวลานานไม่ต่างจากการนวดจนเข้าที่พร้อมเสิร์ฟ ทริกคือต้องรอนิดจนเมล็ดกาแฟตกสู่ก้นถ้วยเพราะไม่งั้นเมล็ดจะติดฟันจนต้องถุยเศษออกมาเป็นระยะ

ฉากดุเดือด

ระบบหมุนเวียนโลหิตกลับเข้าที่ พวกเราเคลื่อนย้ายไปยังจุดอื่นของเมือง มะหงุมมะหงาลงจากรถ เราเริ่มต้นที่ผนังอิฐหน้าตึกใหญ่แห่งหนึ่ง ประตูบานเดี่ยวตรงทางเข้าและพวกเราก็ประกาศการมาเยือนด้วยการกดกริ่ง ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากสามีภรรยาเจ้าของบ้านและนำพวกเราไปยังส่วนสำหรับนั่งรอ จัดเตรียมการถ่ายทำสักพัก แบ่งหน้าที่และความรับผิดชอบ โดยคุณศักดิ์สิทธิ์ (แท่ง) และตัวผมเองสวมบทบาทหนูทดลองหรือพรีเซ็นเตอร์สำหรับการถ่ายทำตอนสัมผัสประสบการณ์การอาบน้ำแบบตุรกีอย่างแท้จริง ไม่ว่าคุณจะมีจินตนาการอยู่ในหัวอย่างไรเกี่ยวกับการอาบน้ำแบบตุรกี … Read more...