ซิมการ์ดที่ทำให้การเดินทางสะดวก

การโทรคมนาคมสมัยใหม่เปลี่ยนโฉมการท่องเที่ยวอย่างพลิกฝ่ามือ คุณไม่ต้องติดต่อตัวแทนในการซื้อตั๋วเครื่องบิน จองโรงแรม หรือรถเช่า แล้วคอยลุ้นว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยเมื่อถึงที่หมาย คุณอาจยังต้องลุ้นอยู่บ้าง แต่กับอินเตอร์เน็ตพวกเราส่วนใหญ่แค่ท่องโลกออนไลน์และค้นหาข้อมูลตั๋วเครื่องบินที่ถูกที่สุด เลือกโรงแรมในสถานที่ท่องเที่ยวที่อยากไป ตามคำแนะนำจากรีวิวหรือรูปภาพ เพื่อประกอบการตัดสินใจ และเลือกประเภทของการโดยสารที่ต้องการใช้ในการเดินทาง เราคุ้นชินกับมันจนบางทีลืมไปเลยว่าเทคโนโลยีสมัยใหม่มีความสำคัญและอิทธิพลต่อชีวิตของพวกเรามากแค่ไหน เรารับข้อมูลความปลอดภัยและความมั่นคงในประเทศต่างๆทันทีที่มีการเปลี่ยนแปลง และคำแนะนำการเดินทางจากรัฐบาลที่โพสต์อัพเดทข้อมูลอย่างสม่ำเสมอ นอกเหนือจากนั้น มันยิ่งสะดวกขึ้นกับการรับข้อมูลอัพเดทเรื่องสุขภาพและสภาพอากาศ บางประเด็นที่ผมเกริ่นในย่อหน้านี้เพราะผมต้องการพูดถึงสองสามประเด็นเกี่ยวกับรูปแบบที่เปลี่ยนไปของการท่องเที่ยว

แอปพลิเคชันสำหรับทุกอย่าง

ตามที่ผมเคยเขียนไว้ก่อนหน้านี้ ผมทำการค้นคว้าข้อมูลจำนวนมากผ่านออนไลน์เพื่อเลือกวิธีการเดินทางในทวีปอเมริกาใต้ มีแอพลิเคชั่นดีๆที่ช่วยอำนวยความสะดวกของข้อมูลที่ถูกต้องและชัดเจนเกี่ยวกับรายละเอียดตั๋วเครื่องบิน ตารางรถทัวร์ รวมถึงราคาโดยประมาณของรถโดยสารแต่ละประเภท การมีแอพลิเคชั่นเช่นนั้นบนมือถือของคุณเป็นประโยชน์ที่คุ้มค่ายิ่งนัก ในขณะเดียวกันผมได้เกริ่นไปแล้วว่าผมมีความชำนาญแค่ไหนกับการใช้โปรแกรมแปลภาษา เก่งมากเสียจนผมเคยสอนตำรวจของประเทศเวเนซูเอลาถึงวิธีใช้แอพเพื่อที่เขาจะสามารถสอบปากคำผมได้ อีกสิ่งหนึ่งที่เห็นได้อย่างชัดเจนว่าสำคัญคือ แอพเหล่านี้หรือเวปไซต์ที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับที่พักครอบคลุมตั้งแต่โรงแรม โมเต็ล หรือ โฮสเต็ล ไปจนถึงบ้านพักส่วนตัวและห้องเช่า แม้กระทั่งที่พักฟรี ผมใช้แอพพวกนี้บ่อยครั้งมากขณะเดินทาง และหลายครั้งเช่นกันที่มันช่วยให้ผมพ้นจากความยุ่งเหยิงและประหยัดงบได้เป็นอย่างมาก อีกประการที่อินเตอร์เน็ตช่วยให้ชีวิตเราสะดวกสบายขึ้นคือคลังข้อมูลมหาศาลที่เตรียมพร้อมให้ค้นหา และนี่คือก้าวแรกที่ช่วยให้คุณประหยัดเงินได้

ใช้เวลาเพื่อประหยัดเงิน

ตอนที่ผมเริ่มร่างแผนที่การเดินทางท่องเที่ยวทวีปอเมริกาใต้ ผมมองที่ประเทศเปรู ผมจำได้ว่าได้ไปเที่ยวประเทศนี้เมื่อสิบหกปีที่แล้ว ผมถูกหยุดที่สนามบินตอนขาออกประเทศที่แผนกบริการสุขภาพ พวกเขาขอใบแสดงผลการทำวัคซีนไข้เหลือง ผมนำสมุดบันทึกการตรวจสุขภาพและทำวัคซีนติดตัวมาด้วย แต่การครอบคลุมในช่วงระยะสิบปีนั้นหมดอายุแล้ว ซึ่งผมควรจะฉีดวัคซีนกระตุ้นอีกครั้งก่อนเดินทางไปทวีปอเมริกาใต้ และเพราะผมไม่ได้ทำ เลยกลายเป็นปัญหา ผมไม่ได้รับการอนุญาตให้เดินทางออกนอกประเทศ … Read more...

สกลนคร…ผ้าคราม

สะอึก สะอึก สะอึก อร๊ากกกก ผมผิดคำพูดที่ให้ไว้กับตนเองแล้วสวาปามเมี่ยงคำเข้าปากไปหลายคำ ของว่างแสนอร่อยกับรสชาติเผ็ดซ่านที่ปลายลิ้น ผมยืนอยู่ในตลาดช่วงเย็นที่สกลนครตอนที่ผมสังเกตเห็นแผงขายเมี่ยงคำที่กำลังเตรียมเครื่องปรุงสดใหม่ตรงหน้า ผมเดินไปชะโงกดูแล้วแม่ค้าก็เชิญชวนให้ผมชิม “ไม่เป็นไรครับ แต่ช่วยเอาพริกออกหน่อยนะครับ” เธอจัดเมี่ยงคำตามที่ผมสั่ง และรสชาติมันก็อร่อยจัดจ้านยิ่งนัก นึกถึงเพื่อนที่เดินทางมาด้วย ผมจึงสั่งเมี่ยงคำอีกหนึ่งชุด แล้วก็ดันลืมไปว่ามันใส่พริกอยู่ข้างใน และเพราะผมจะต้องบินกลับกทม.ในอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้าเลยไม่มีใครได้ชิมกัน ผมจึงนำมันกลับมาด้วย และขณะที่เขียนนี้ ผมกำลังได้รับผลกรรมจากการลืมสังเกต ตามจริงแล้วผมแทบจะไม่สามารถกินเผ็ดได้เลย และถ้าอาหารอะไรมีพริกผสมอยู่ ผมจะต้องกินข้าวสักคำสองคำเพื่อช่วยเคลือบกระเพาะอาหารของผมก่อน ถ้าผมไม่ทำตามกฏ จุดจบของผมคือการสะอึกไม่หยุด เมื่อไม่กี่นาทีก่อนผมรู้สึกหิว ผมรีบยัดเมี่ยงคำสี่ชิ้นเล็กๆอย่างเร็ว ทั้งที่สองคำแรกปากผมก็เริ่มพองด้วยความเผ็ดเป็นสัญญาณเตือนแล้ว ตอนนี้ผมเริ่มสะอึก สะอึก แล้วก็สะอึก ผมเขียนไปสะอึกไปเหมือนจะควบคุมกล้ามเนื้อไม่ได้ บางทีการดื่มน้ำแล้วกลั้นหายใจอาจช่วยได้

ไกลจากศูนย์กลาง

กว่าสามสิบปีที่ผมเดินทางทั่วไทย อาจจะเกือบทั่วทุกจังหวัดในประเทศนี้แล้วก็เป็นได้ ( 77 จังหวัดนับครั้งสุดท้าย และ 72 ตอนที่ผมมาถึงครั้งแรก) จะว่าไปแล้วสกลนครก็เป็นหนึ่งในจังหวัดแรกๆที่ผมได้มาเที่ยวช่วงที่ผมทำงานเป็นอาสาสมัครในช่วงปี 80 ผมเข้าร่วมงานที่กรมปศุสัตว์ซึ่งทำให้ผมได้พบกับอาสาสมัครอีกคนจากประเทศเนเธอร์แลนด์ ผู้ซึ่งทำงานกับฝ่ายปฏิบัติการในจังหวัดสกลนครโปรโมทผลิตภัณฑ์เนื้อวัวและเนื้อแกะจากฟาร์ม การเดินทางไปสกลนครก็น่าสนใจด้วยตัวของมันเองพออยู่แล้ว ด้วยการโดยสารรถไฟและรถทัวร์อย่างยาวนาน ตามด้วยการนั่งรถกะบะที่ใช้เวลานานเสียยิ่งกว่า … Read more...

จับเปลือย ในเวเนซุเอลา

ผมมีบทเรียนแล้ว เราทุกคนล้วนเรียนรู้จากความผิดพลาดของตนเอง หรืออย่างน้อยผมก็หวังเช่นนั้น ผมได้ที่นั่งสุดสบายบนรถทัวร์ มีฮู้ดแจ็คเก็ตอยู่ข้างตัว ใส่เสื้อแขนยาวตัวในพร้อมสวมแจ็คเก็ตทับอีกชั้น แบ็ตมือถือชาร์จเต็ม เก็บไว้อย่างดีพร้อมปิดเครื่อง การเดินทางคืนนี้ยาวนานถึงสิบสี่ชั่วโมง แต่ผมได้เตรียมตัวอย่างพร้อมด้วยน้ำดื่ม ของกินเล่น หนังสือด็องเตดีวายน์คอมเมอดี และความตั้งใจว่าจะหลับยาวตลอดคืน เงินปึกใหญ่เก็บไว้ในกระเป๋าที่ใช้ระหว่างวันที่ตอนนี้ใช้เป็นที่พักแขนหรือจะเป็นหมอนก็แล้วแต่ว่าผมจะยืดตัวและนอนท่าไหน ผมนับเวลา ออกจากท่ารถหกโมงเย็น บวกไปอีกสิบสี่ชั่วโมง ถึงที่หมายแปดโมงเช้า โอเคนะ แค่หนึ่งชั่วโมงเกินจากตารางเวลา พอรับได้อยู่

ไม่มีอะไรให้ดูมากนักจากนอกหน้าต่าง เห็นแสงไฟบ้างเป็นบางครั้งเมื่อเราอยู่บนไฮย์เวย์ ผมสังเกตเห็นตึกรามบ้านช่องจุดโน้นจุดนี้บ้าง เมืองที่ดูแปลกตา การเคลื่อนตัวที่ใกล้เข้ามา แต่กลับไม่มีอะไรน่าสนใจ และมืดเกินกว่าที่จะมองเห็นอะไรได้ในระยะไกล ผมค่อยๆเข้าสู่ภวังค์กับการกระแทกอย่างนุ่มนวลของรถทัวร์ในขณะเคลื่อนตัวให้ความรู้สึกเหมือนกำลังนอนอยู่ในเปลเด็ก

หายใจลึก ๆ และจงสงบ …

มันเป็นเวลาเที่ยงคืนตอนรถหยุด และไม่เหมือนกับการหยุดในครั้งก่อนๆ บางอย่างแตกต่างกว่าครั้งอื่นๆที่ผ่านมา แล้วผู้โดยสารก็เริ่มตื่นและมองออกไปนอกหน้าต่างว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่เห็นอะไรชัดมากนักจนกระทั่งคนในเครื่องแบบเดินขึ้นมาและผู้โดยสารก็ค่อยๆเริ่มลุกขึ้นยืนและก้าวลงจากรถ ในทันทีที่ก้าวสุดท้ายของผมแตะพื้น มีมือยื่นมาขอตรวจพาสสปอร์ตของผม มองรูปผมในพาสสปอร์ตแว่บหนึ่งแล้วก็โบกมือให้ผมผ่านไป มีการเคลื่อนไหวที่ท้ายรถ กระเป๋าสัมภาระทั้งหมดถูกดึงออกจากช่องเก็บของ ผู้โดยสารแต่ละคนระบุสัมภาระของตนเอง นี่เองสินะ ที่บล็อกต่างๆเขียนถึง หรือบล็อกที่กล้าเขียนเล่าเรื่องน่ากลัวเหล่านี้ ผมสูดหายใจเข้าลึกๆอย่างช้าๆ และสัญญากับตัวเองว่ามันเป็นแค่ประสบการณ์อย่างหนึ่ง ยิ้มเข้าไว้ ไม่ต้องตื่นพะวงอะไร … Read more...

แม่โขงเปล่งเสียง????

หลังจากมาถึงได้สองสามวัน หนึ่งในมือเก๋าผู้ชำนาญรับอาสามารับผมได้ดูสถานที่ทำงานในอนาคต ร้อยกิโลจากเมืองหลวงไปทางทิศตะวันตก มันเป็นการต้อนรับที่ทำให้ปลอดโปร่งใจเป็นอย่างยิ่งที่สุดที่จะได้ออกจากเมืองเสียที การจราจรที่ติดขัด มลพิษความร้อนอบอ้าว ทุกอย่างเกินจะทนต่อไป ผมอยากจะได้สัมผัสบรรยากาศหรือได้เห็นทัศนียภาพแถบริมฝั่งน้ำหรือไร่ในชนบทบ้าง นี่คือที่ๆรุ่นพี่ของผมใช้เวลาในหนึ่งปีที่ผ่านมาให้บริการช่วยเหลือพวกชาวไร่ด้วยการเป็นสัตวแพทย์ และนี่คือสถานที่ที่ผมจะใช้เวลาสองปีของสัญญาการจ้างงานทำงานร่วมกับชาวฟาร์มโคนม เป็นสัปดาห์ที่ผมเดินทางอย่างมาก และการแนะนำตัวต่อผู้คนที่ถ้าไม่ทำให้ผมแกร่งขึ้นก็ร่วงลงเหวในอีกสองปีข้างหน้า ที่พักกว้างและโอ่โถงทีเดียว บ้านสองชั้นพร้อมพื้นที่ใช้สอยอย่างกว้างขวาง แต่พวกเราพักอยู่ร่วมกันราวสิบคน และมีเพียงสองคนเท่านั้นที่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ ซึงก็คือเพื่อนรุ่นพี่ชาวแคนาดาของผมนั่นเอง การสื่อสาร กับคนที่เหลือในบ้านก็ผิดๆ ถูก ๆ และส่วนใหญ่ก็มักจะผิด

ไม่ต้องกังวลเรื่องไวยากรณ์…แค่พยายามที่จะพูด

คนไทยส่วนใหญ่ได้เรียนภาษาอังกฤษมาบ้าง ไม่ว่าจะระดับประถม มัธยม หรืออุดมศึกษา ความผิดพลาดประการเดียวคือใช้เวลาในการพยายามที่จะเน้นให้เด็กนักเรียนเก่งด้านไวยากรณ์ ซึ่งไม่ได้ช่วยให้พวกเขานำมาใช้สื่อสารได้ในชีวิตจริง เพราะมัวแต่มุ่งเน้นไปกับการหารูปประโยคที่ไวยากรณ์ถูกต้องสมบูรณ์ จะว่าไปแล้วเมื่อพูดถึงเรื่องไวยากรณ์ ผมเชื่อว่าเด็กไทยเก่งไม่แพ้เจ้าของภาษา แต่เมื่อมาถึงจุดที่ต้องพูดสื่อสารกันจริงๆ … Read more...

ทุจริตทั้งหมด!

วิวจากเบาะหลังรถช่างรื่นรมย์ ชนบทเขียวขจี สภาพถนนราบเรียบ เทือกเขายาวต่อกันไกลสุดลูกหูลูกตา บทสนทนาที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา ถกประเด็นการเมือง ความตกต่ำทาง เศรษฐกิจและสังคมของประเทศ ที่ผูกความหวังไว้กับอุตสาหกรรมน้ำมันตอนที่เคยขายได้ที่มูลค่ามากกว่าร้อยดอลลาร์ต่อบาร์เรล หมูตะกละจำนวนมาก… ผมก็แค่นั่งฟังความคิดเห็นเหล่านั้นไปเงียบๆ

เราถูกเรียกเพื่อหยุดตรวจแค่ครั้งเดียว และไม่จำเป็นต้องลงจากรถ หรือแม้แต่เปิดฝากระโปรงท้าย จะว่าไปแล้วก็ไม่มีอะไรเลวร้ายนักอย่างที่ได้ฟังมา หรือเพราะผมอาจจะโชคดีมากกว่า น่าจะเป็นประการหลัง เวเนซูเอลาเป็นประเทศที่ตั้งอยู่บนความสั่นคลอนของการล่มสลาย สิ่งจำเป็นหลายอย่างขาดแคลน แม้แต่น้ำอัดลมหวานๆ มีเพียงน้ำอัดลมแบบไร้น้ำตาลตั้งเรียงอยู่ในร้าน และสิ่งต่างๆอย่างอื่นก็ไม่มีเช่นกัน ผมไม่รู้ว่ามีอะไรอื่นอีกจนคล้อยมาสองสามวันหลังจากนั้น ในขณะเดียวกันเพื่อนผู้มีน้ำใจของผมเล่าให้ฟังว่าโรงงานซีเมนต์ที่ครั้งหนึ่งเคยผลิตซีเมนต์ได้มากถึงหนึ่งหมื่นห้าพันกระสอบต่อวัน ผลิตได้ลดลงเหลือเพียงพันห้ากระสอบเพราะการจัดการที่ล้มเหลวและนักปฏิบัติการที่ชำนาญถูกแทนที่ด้วยพวกเพื่อนของนักการเมืองที่ขาดความสามารถ มันช่างฟังเหมือนคอมมิวนิสต์ยิ่งนัก มีเรื่องอื่นที่คล้ายคลึงกันเช่นแหล่งเกษตรกรรมขนาดใหญ่ถูกควบคุมกิจการ ฟาร์มซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีกำลังผลิตเพียงพอที่จะผลิตนม ข้าวโพด และเนื้อสัตว์ ที่จะรองรับความต้องการของประชากรในประเทศได้ทั้งหมด ปัจจุบันสิ่งอุปโภคบริโภคที่จำเป็นกลับต้องนำเข้ามาหรือลักลอบส่งข้ามชายแดน (มีรายงานที่กล่าวว่ากองทัพถูกแต่งตั้งให้เข้ามาควบคุมการจัดจำหน่ายอาหาร – ปราศจากการอนุมัติจากพวกเขา จะไม่มีสิ่งใดนำออกมาจำหน่ายในประเทศได้ – เหมือนจะบีบคอบังคับประชาชนให้ขาดใจตาย ช่างเป็นระบบคอรับชั่นที่สมบูรณ์แบบเสียนี่กระไร)

เทวดาผู้พิทักษ์

แซน คริสโตบอลตั้งห่างจากชายแดนประเทศโคลัมเบียเพียงระยะทางห้าสิบกิโลเมตร แต่ต้องใช้เวลาขับรถเกือบสองชั่วโมง เมืองที่มีประชากรราวสองแสนห้ากระจายตัวตั้งถิ่นฐานอยู่ตามหุบเขาและต่อขยายไปตามแนวเขา เมืองที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเมืองที่มั่งคั่งเป็นอันดับที่สามของเวเนซูเอลา เมื่อแหล่งน้ำมันถูกค้นพบที่นี่ รวมถึงความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ทางการเกษตร น่าเสียดายที่ผมไม่มีเวลาที่จะอยู่และเที่ยวชมเมืองสักวันหรือสองวัน พวกเรามาถึงสถานีรสบัสเมื่อเวลาบ่ายโมง แล้วก็ตรงไปซื้อตั๋วทันที … Read more...